Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Παπαφλέσσα

Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.

Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.

Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Παπαφλέσσα. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:

Αφιερωμένη σε έναν από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Επανάστασης του ‘21 που του εδόθη το προσωνύμιο, “μπουρλοτιέρης των ψυχών”. Γεννήθηκε το 1786 ή το 1788 στην Πολιανή Μεσσηνίας, το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας. Το 1816 εκάρη μοναχός στο μοναστήρι της Βελανιδιάς στην Καλαμάτα κι έλαβε το όνομα Γρηγόριος. Λόγω προβλημάτων όμως με τον ηγούμενο της μονής, αναγκάσθηκε να συνεχίσει στο μοναστήρι της Ρεκίτσας. Αναγκάσθηκε να φύγει όμως και από εκεί καθώς ήρθε σε ρίξη με τον Τούρκο Αγά της περιοχής για κάποια αμφισβητούμενα κτήματα. Το 1818 στην Κωνσταντινούπολη μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και του εδόθη το συνθηματικό όνομα Αρμόδιος.

Παράλληλα γίνεται Αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’. Από τότε ο Παπαφλέσσας αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην υπόθεση του εθνικού ξεσηκωμού. Ταξίδεψε γι’ αυτόν το σκοπό από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες μέχρι την Πελοπόννησο. Έχει μεγάλο μερίδιο για την έναρξη της επανάστασης του ’21, είτε με τις υπερβολές του, είτε με τα ψέματα, είτε με τους εκβιασμούς και τις απειλές του προς τους προύχοντες, αναγκάσθηκαν όλοι να συμμετέχουν παρά τις όποιες αντιρρήσεις που μπορεί να είχαν. Στις 23 Μαρτίου συμμετείχε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας. Είναι παρών στην πολιορκία του κάστρου του Άργους, στα Δερβενάκια και αλλού. Το 1823 ανέλαβε το Υπουργείο των Εσωτερικών και Αστυνομίας. Η πολιτική του θέση τον έφερε απέναντι σε παλαιούς του φίλους και συνεργάτες κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (αυτό είναι μία μελανή σελίδα στην όλη δράση του). Όταν όμως πάτησε το πόδι του ο Ιμπραήμ στο Μοριά το 1825 σχεδόν ατουφέκιστος τότε συνειδητοποιεί τα λάθη που έχουν γίνει και ζητά, την αποφυλάκιση του Κολοκοτρώνη και άλλων αντικυβερνητικών αγωνιστών. Τότε μόνος του αναλαμβάνει να χτυπήσει τον εισβολέα και έρχεται στη Μεσσηνία. Ταμπουρώθηκε στο Μανιάκι, και στις 20 Μαΐου δέχθηκε επίθεση από τις υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού, έπεσε ηρωικά μαχόμενος, μετά από οκτάωρη σκληρή μάχη.

Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 165/2010 του Δήμου.

Δείτε τον δρόμο στον χάρτη

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό