Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ξενοφώντος

Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.

Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.

Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Ξενοφώντος. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:

Αφιερωμένη στον Αθηναίο πολίτη Ξενοφώντα που καταγόταν από εύπορη οικογένεια γαιοκτημόνων- εκτροφέων αλόγων, πατέρας του ήταν ο Γοργίας και η μητέρα του η Διοδώρα. Γεννήθηκε στο δήμο Ερχία της Αττικής (στα σημερινά Σπάτα) το 431 π.Χ. και απεβίωσε το 353 π.Χ., άνηκε στην τάξη των ιππέων.

Η μόρφωση του ήταν πάρα πολύ καλή όπως και η σωματική του διάπλαση λόγω της συνεχούς σωματικής άσκησης. Γνωρίστηκε με πολλούς διάσημους ρήτορες και φιλοσόφους της εποχής του, όπως τον ρήτορα Ισοκράτη, τον σοφιστή Πρόδικο, μα και με τον Σωκράτη που τον επηρέασε πολύ.

Ένα από τα συγγράμματα του είναι τα «Ελληνικά», (τα οποία είναι η συνέχεια της ιστορίας του Θουκυδίδη, ο οποίος δεν είχε καταφέρει να ολοκληρώσει την εξιστόρηση του Πελοποννησιακού πολέμου, γιατί πέθανε). Επομένως, στα «Ελληνικά», βλέπουμε τα δρώμενα του Πελοποννησιακού πολέμου από το 411 πΧ έως το 403.

Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, αρκετοί έλληνες αποφάσισαν να αναζητήσουν την τύχη τους ως μισθοφόροι, σε βαρβαρικές περιοχές. Έτσι και ο Ξενοφώντας αποφάσισε να συμμετάσχει στην εκστρατεία του Κύρου, εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη Β’. Ακολούθησε το μισθοφορικό σώμα, που αποτελείτο από 10.000 Έλληνες στρατιώτες από όλες τις ελληνικές πόλεις.

Η εκστρατεία κατέληξε σε καταστροφή για την παράταξη του Κύρου και δυστυχώς σκοτώθηκαν όλοι οι έλληνες στρατηγοί. Έπειτα από ψηφοφορία, ο Ξενοφών εκλέχθηκε ως στρατηγός ώστε να τους οδηγήσει πίσω στην Ελλάδα. Η πορεία αυτή ονομάστηκε «η κάθοδος των Μυρίων». Η περιπέτεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα να τον αναδείξει σε ικανότατο στρατηγό. Η συμπάθεια του προς το Σπαρτιάτικό πολίτευμα και η φιλία του με τον βασιλιά των σπαρτιατών, Αγησίλαο Β’ ήταν η αιτία οι Αθηναίοι να τον εξορίσουν. Βεβαίως είχε και έναν επιπλέον λόγο για τον οποίο αντιπαθούσε την δημοκρατία. Την θεωρούσε υπεύθυνη για την εκτέλεση του αγαπημένου του δασκάλου, Σωκράτη.

Οι σπαρτιάτες τον τίμησαν, επιτρέποντας του να παραμείνει στην Σπάρτη, παρέχοντάς του την λεγόμενη «προξενίαν». Παράλληλα, του έδωσαν ένα μεγάλο αγρόκτημα στην Τριφυλία (δηλαδή στο Σκιλλούντα της Ηλείας, δίπλα από την Ολυμπία), όπου και παρέμεινε με την οικογένεια του, για περίπου 20 χρόνια. Όταν, αργότερα, η Σπάρτη και η Αθήνα συμμάχησαν για να αντιμετωπίσουν την ανερχόμενη δύναμη των Θηβαίων, το 367, τότε ήταν που άρθηκε η απόφαση για την εξορία του.

Ο Ξενοφώντας ήταν ένας σημαντικός συγγραφέας, ο οποίος μας άφησε 15 έργα του όπως: Κύρου Ανάβασις, Συμπόσιον, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, Περί ιππικής κλπ.

Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 458/1939 του Δήμου.

Δείτε τον δρόμο στον χάρτη

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό