Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Πραξιτέλους

Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.

Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.

Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Πραξιτέλους. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:

Αφιερωμένη σε έναν από τους μεγαλύτερους γλύπτες (Ανδριαντοποιός) της αρχαίας Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Αθήνα τον 4ον αιώνα και πατέρας του ήταν ο Κηφισόδοτος. Φιλοτέχνησε πολλά έργα, ανάμεσα τους είναι και ο Ερμής που βρέθηκε στη αρχαία Ολυμπία. Δυστυχώς όμως από τα έργα του τα πρωτότυπα έχουν χαθεί, αλλά έχουμε μερικά αντίγραφα. Όπως του Απόλλωνα σαυροκτόνου (μουσείο Λούβρου), Αναπαυόμενου σάτυρου (μουσείο Μονάχου), Κνιδίας Αφροδίτης (μουσείου Βατικανού) κλπ.

Λέγεται ότι είχε σχέση με την Αθηναία εταίρα Φρύνη, και ήταν ο μόνος που εκείνη αγάπησε πραγματικά. Κατά τα λεγόμενα του Παυσανία, όταν η Φρύνη τον ρώτησε να της πει ποιο έργο του θεωρούσε ομορφότερο, εκείνος εύκολα δέχτηκε να της το χαρίσει, αλλά δεν ήθελε να της αποκαλύψει ποιο θεωρούσε ο ίδιος ωραιότερο. Τότε, εισέρχεται μέσα στην οικία τρέχοντας, ένας υπηρέτης της Φρύνης λέγοντας ότι η οικία του Πραξιτέλη άρπαξε φωτιά και ότι τα περισσότερα έργα του κάηκαν, εκτός από μερικά, λίγα. Ο Πραξιτέλης, αμέσως πετάχτηκε έξω από την οικία φωνάζοντας ότι όλοι του οι κόποι ήταν χαμένοι, αν η φωτιά είχε φτάσει στον Σάτυρο και τον Έρωτα. Η Φρύνη του είπε να περιμένει και να δείξει θάρρος, γιατί δεν είχε πάθει κανένα κακό, αλλά ότι τον παγίδευσε με τέχνασμα και αποκάλυψε τα καλύτερα έργα του. Έτσι, η Φρύνη διάλεξε τον Έρωτα, που χάρισε στις Θεσπιές, τη γενέτειρά της.

Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 458/1939 του Δήμου.

Δείτε τον δρόμο στον χάρτη

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό