Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μπουμπουλίνας

Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.

Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.

Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Μπουμπουλίνας. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:

Αφιερωμένη στην ηρωίδα και αγωνίστρια της Επανάστασης του΄21. Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου 1771 στην Κωνσταντινούπολη, ήταν κόρη του Υδραίου πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση και της υδραίας Σκεύως Κοκκίνη. Στα 17 της παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτριο Γιάννουζα, αλλά ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αλγερινούς πειρατές, απέκτησαν τρία παιδιά. Στα 30 της παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Σπετσιώτη καραβοκύρη Δημήτριο Μπούμπουλη (και έκτοτε έγινε γνωστή ως Μπουμπουλίνα). Αλλά και ο δεύτερος σύζυγός της σκοτώθηκε από αλγερινούς πειρατές το 1811 και με αυτόν απέκτησε τρία παιδιά. Η Μπουμπουλίνα ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά κι έγινε μέτοχος σε διάφορα σπετσιώτικα πλοία. Η περιουσία της λέγετε ότι ξεπερνούσε τα 300.000 τάλληρα. Οι Οθωμανοί προσπάθησαν να κατάσχουν την περιουσία της, με το πρόσχημα ότι τα πλοία του συζύγου της μετείχαν υπό ρωσική σημαία στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1806. Με τη μεσολάβηση όμως του ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη και της μητέρας του Σουλτάνου Βαλιντέ κατόρθωσε να διασώσει την περιουσία της.

Στην Κωνσταντινούπολη φαίνεται ότι μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819, στον κατώτερο βαθμό μύησης αφού οι γυναίκες δεν γίνονταν δεκτές. Όταν επέστρεψε στις Σπέτσες έδωσε εντολή να ναυπηγηθεί πλοίο εξοπλισμένο με 18 κανόνια και το ονόμασε «Αγαμέμνων». Με την έναρξη της επανάστασης Μπουμπουλίνα βρίσκετε στην πρώτη γραμμή. Με δικά της έξοδα συντηρεί τα πλοία της, αλλά και στρατόπεδα Ελλήνων στην ξηρά. Συμμετείχε στον αποκλεισμό του Ναυπλίου και ανεφοδίαζε με δικές της δαπάνες τους υπερασπιστές του Άργους. Ακόμα ήταν παρούσα στον αποκλεισμό της Μονεμβάσιας, στην πολιορκία και την άλωση του Ναυπλίου και της Τριπόλεως. Αυτή ήταν που έσωσε τα χαρέμια του Χουρσίτ Πασά από τη μήνη των πολιορκητών. Μετά την άλωση του Ναυπλίου, το Νοέμβριο του 1822, η Μπουμπουλίνα εγκαταστάθηκε στην πόλη. Εκδιώχθηκε (εξορίστηκε) όμως το 1824 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και αναγκάσθηκε να επιστρέψει πικραμένη στις Σπέτσες.

Δυστυχώς όμως το 1825 όταν ο γιος της Γεώργιος Γιάννουζας κλέφτηκε με την Ευγενία Κούτση, κατά την διάρκεια της λογομαχίας της Μπουμπουλίνας με μέλη της οικογένειας των Κουτσαίων, κάποιος πυροβόλησε και χτύπησε στο μέτωπο την Μπουμπουλίνα, που έπεσε νεκρή. Μετά τον θάνατο της έλαβε τον τίτλο του ναυάρχου από τη Ρωσία, πρωτοφανής τιμή για γυναίκα. Το δε Ελληνικό κράτος την τίμησε το 2018 απονέμοντας της τον βαθμό του υποναυάρχου επί τιμή, ο Πολεμικός Σταυρός Α ‘ Τάξεως και το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, για «τον απαράμιλλο ηρωισμό της, την αυτοθυσία και την αφοσίωση που επέδειξε προς το Ελληνικό Έθνος, τα οποία την κατέστησαν στη μνήμη όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων ως Εθνικό ιδεώδες».

Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 274/1934 του Δήμου.

Δείτε τον δρόμο στον χάρτη

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό