Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.
Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.
Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Θεμιστοκλέους. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:
Αφιερωμένη στον μεγάλο Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό, Θεμιστοκλή του Νεοκλέους που έζησε το (527 π.Χ. έως και το 459 π.Χ.). Από την παιδική του ηλικία εμφανίστηκαν τα πνευματικά προσόντα με τα οποία τον είχε προικίσει η φύση. Ο δάσκαλός του συνήθιζε να λέει: «εσύ, παιδί μου, δεν θα γίνεις καθόλου κάτι μέτριο, αλλά οπωσδήποτε κάτι μεγάλο, ή καλό ή κακό».
Όταν ο Θεμιστοκλής ενηλικιώθηκε και άρχισε να ασχολείται με την πολιτική, κατάφερε να πείσει τους Αθηναίους πως η χερσόνησος του Πειραιά έπρεπε να γίνει η βάση της ναυτικής δύναμης των Αθηνών και επιπλέον να τους πείσει και για την ανάγκη περιτείχισης, παρά την εναντίωση του Μιλτιάδη. Και όχι όρμος του Φαλήρου που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε για εμπορική επικοινωνία.
Μετά την μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., ενώ οι Αθηναίοι πίστευαν πως απαλλάχθηκαν από την περσική απειλή, ο διορατικός Θεμιστοκλής θα προβλέψει ότι οι Πέρσες θα επανέλθουν και πως τελικά ο αγώνας θα κρινόταν στη θάλασσα. Θα καταφέρει να τους πείσει να ναυπηγήσουν καράβια (τριήρεις). Όντως μετά από 10 χρόνια το (480 π.Χ), οι Πέρσες με βασιλιά τον Ξέρξη θα επιστρέψουν ζητώντας από τους Έλληνες γη και ύδωρ.
Η μεγάλη κομβική στιγμή θα κριθεί στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, όπου εκεί θα αναδειχθεί η στρατιωτική ιδιοφυία του Θεμιστοκλή. Έχοντας με τα κόπων και βασάνων, καταφέρει να πείσει τους Έλληνες ότι η ναυμαχία πρέπει να γίνει στο στενό θαλάσσιο πέρασμα μεταξύ Σαλαμίνας και Αττικής, καθώς τα μικρότερα καράβια των Ελλήνων υπερτερούσαν έναντι των μεγάλων σε μέγεθος Περσικών πλοίων. Η ναυμαχία που τελικά διεξήχθη στα στενά της Σαλαμίνας, είχε το γνωστό αποτέλεσμα, με πρωτεργάτη τον πανούργο Θεμιστοκλή. Όμως, κατά τη γιορτή των επινικίων, καμία πόλη δεν τον τίμησε, εκτός από μία, την Σπάρτη που έπραξε το καθήκον της, όταν την επισκέφτηκε ο νικητής της Σαλαμίνας, (δημόσια τον στεφάνωσε και του δώρισε άρμα πολυτελές το οποίο συνόδευσαν τιμητικά μέχρι τα όρια της)!
Η δόξα του ήταν τεράστια, αρκεί να αναφέρουμε πως, κατά την επίσκεψή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όλοι οι θεατές λησμόνησαν τους αγωνιζόμενους και όλοι είχαν στρέψει τα βλέμματά τους στον ήρωα της Σαλαμίνας. Δυστυχώς ο αυταρχικός του χαρακτήρας και η ζήλεια των πολιτικών του αντιπάλων, κατάφεραν να πετύχουν το 470 π.Χ. τον εξοστρακισμό του (εξορία). Αφού περιπλανήθηκε στο Άργος, την Κέρκυρα και αλλού κατέληξε στην αυλή του βασιλιά των Περσών Αρταξέρξη. Αυτός θυσίασε προς τους θεούς που του έστειλαν τον μεγάλο ηγέτη. Τόση χαρά ένιωσε, ώστε λέγεται ότι τρεις φορές στον ύπνο του αναφώνησε: «Έχω Θεμιστοκλέα τόν Αθηναίον». Επίσης έλεγε “Μακάρι οι Έλληνες να διώχνουν πάντα έτσι τους καλύτερους ανθρώπους τους”.
Οι τιμές που αποδόθηκαν στον Θεμιστοκλή από τους Πέρσες ήταν πολλές. Αλλά όταν κλήθηκε ο Θεμιστοκλής να αναλάβει τη διοίκηση του Περσικού στόλου ο οποίος θα επιτίθετο κατά του στόλου των Αθηναίων, όπως ήταν φυσικό, βρέθηκε μπροστά σε ένα συνειδησιακό δίλημμα, αποτέλεσμα του οποίου υπήρξε ο αιφνίδιος θάνατός του το 461 π.Χ, σε ηλικία περίπου 65 ετών. Ο Θουκυδίδης αναφέρει πως πέθανε από αρρώστια ή, κατά την δια δοθείσα παράδοση, πίνοντας δηλητήριο ή αίμα ταύρου. Τα οστά του τα μετέφεραν κρυφά στην Αττική. Οι συγγενείς του, εκτελώντας την εντολή του, τα έθαψαν σε βραχώδη περιοχή της ακτής, κοντά στο λιμάνι του Πειραιά.
Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 458/1939 του Δήμου.
Δείτε τον δρόμο στον χάρτη
Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.
Δείτε επίσης:
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Δαμηλάτη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Περικλέους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βίκτωρ Ουγκώ
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Στράτη Μυριβήλη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Εθνικού Σταδίου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Παπανικολή
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αισώπου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μαρία Μπασακάρη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ευρυβιάδη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ηρώων
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Κηπούπολης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασίλειου Βουλγαροκτόνου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ρήγα Φεραίου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ολύμπιου Γεωργάκη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ευαγγελίστριας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μιαούλη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Τσαμαδού
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αναλήψεως
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αγία Φωτεινή
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Καμπύση
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Νέστορος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ποσειδώνος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σαλαμινος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Θερμοπυλών
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Λιναρδάκη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ιερολοχιτών
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Τριών Ναυάρχων
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ηπείρου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Θράκης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μακεδονίας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ύδρας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Χίου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σπετσών
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αριστείδου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Δαμοφώντος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αλκιβιάδου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σόλωνος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Δημοσθένους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ξενοφώντος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Καπετανάκη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ψάλτη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Θεμιστοκλέους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ψαρών
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Θουκυδίδου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Λυκούργου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ηρώων
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Φιλελλήνων
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ναυαρίνου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σανταρόζα
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Κορώνης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ασίνης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μεθώνης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Κρήτης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ηροδότου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Πραξιτέλους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ομήρου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ευριπίδου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σοφοκλέους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Πινδάρου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Κοραή
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αριστοτέλους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Πλάτωνος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σωκράτους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μαιζώνος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου Α’
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασιλίσσης Αμαλίας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασιλίσσης Σοφίας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασιλίσσης Όλγας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ακρίτα
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Παπαδοπούλου Δάφνης
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Σιδηροδρομικού Σταθμού
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασιλέως Γεωργίου Α’
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ασκληπιού
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ανδρέα Σκιά
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βαλαωρίτου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μαχάωνος
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Παλαιολόγου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αλκαίου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Εθνομαρτύρων
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Πολυχάρους
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Γεωργούλη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Γιαννάκη Γκρίτζαλη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Πλατεία Αγωνιστών 1821
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Καποδιστρίου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Κολοκοτρώνη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μπουμπουλίνας
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Παπαφλέσσα
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Οδυσσέα Ανδρούτσου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Κοσμά Αιτωλού
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αθανάσιου Διάκου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Νικηταρά
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Γιατράκου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μητροπέτροβα
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Μαυρομιχάλη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Αντωνοπούλου
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Χρυσάνθου Παγώνη
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Δαγρέ
- Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Ιατροπούλου
