Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βαλαωρίτου

Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.

Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.

Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Βαλαωρίτου. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:

Αφιερωμένη στο μεγάλο μας ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη (1824-1879), γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1824 και βαπτίστηκε (Μόσχος – Αριστοτέλης). Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Βαλαωρίτης από τη Βαλαώρα Ευρυτανίας και μητέρα του η Αναστασία Τυπάλδου-Φορέστη του Γρηγορίου καταγόμενη από την Κεφαλονιά. Σπούδασε νομικά, αλλά ποτέ δεν άσκησε τη δικηγορία. Τον συνεπήρε ολοκληρωτικά η ποίηση όπου και αφοσιώθηκε. Ο Βαλαωρίτης ως ανήσυχος χαρακτήρας που ήταν ασχολήθηκε με την πολιτική, αγωνίστηκε για την ένωση των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα, και μετά την ένωση με την Ελλάδα, ορίσθηκε αντιπρόσωπος των Επτανήσων στην Ελληνική Εθνοσυνέλευση.

Από τις ομιλίες του στο κοινοβούλιο βλέπουμε ότι στόχος και επιθυμία του ήταν η ενότητα του Ελληνικού έθνους.Πολλές και έντονες ήταν οι εξάρσεις του στο ελληνικό κοινοβούλιο προσπαθώντας για την προώθηση των εθνικών δικαίων. Στο τέλος απογοητευμένος από τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας αποτραβήχτηκε στη νήσο Μαδουρή απέναντι από το Νυδρί στη Λευκάδα, όπου ασχολήθηκε με την συγγραφή ποιημάτων και ιστορικών μελετών.

Τα θέματά του τα αντλεί από την Επαναστατική και προεπαναστατική εποχή, τους αγώνες των κλεφτών και Σουλιωτών. Ο ίδιος αυτό-προσδιοριζόταν ως ιστορικός. Χρησιμοποιούσε την δημοτική γλώσσα. Μία μεγάλη μερίδα κόσμου του έδωσε τον τίτλο του “εθνικού ποιητή”, διότι τα θέματά του τα αντλούσε σχεδόν από τη νεώτερη ελληνική ιστορία, επίσης αγωνίσθηκε για την εθνική ιδέα και όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα.

Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 458/1939 του Δήμου.

Δείτε τον δρόμο στον χάρτη

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό