Γιατί βρίζει ο άνθρωπος; Για να εκτονωθεί. Για να κοροϊδέψει και να μειώσει. Για να αστειευτεί. Για να εκδηλώσει οικειότητα. Λόγοι υπάρχουν πολλοί… Ωστόσο γνωρίζατε ότι κάθε περιοχή έχει και δικές της βρισιές; Φυσικά, η Καλαμάτα δε γινόταν να αποτελεί εξαίρεση!

Η Μεσσηνία, η Πελοπόννησος, όπως φυσικά και οι περισσότερες περιοχές της Ελλάδας έχουν το δικό τους – αν θα μπορούσαμε να το πούμε έτσι – ντόπιο λεξιλόγιο, ο πλούτος του Καλαματιανού γλωσσικού ιδιώματος περιέχει λέξεις οι οποίες καλύπτουν όλες τις καθημερινές συνήθειες, καταστάσεις και ενέργειες των κατοίκων.

Δεν θα μπορούσαν να λείπουν λοιπόν και λέξεις οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βρισιές ή με σκοπό να πειράξουν τον συνομιλητή μας ή ακόμα και να τον προσβάλουν.

Παρακάτω θα δούμε κάποιες από αυτές τις λέξεις, όσοι κατάγονται λοιπόν από τη Μεσσηνία σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που τις διαβάζουν ή τις ακούν…

Καλαματιανές παλιές βρισιές

Αμοροστόλης = ανάξιος – ανίκανος
Άμορος =ανάξιος
Αμπλαούμπλας = άχαρος στις κινήσεις – χορός
Αμπελοράβδα = αυτή που γυρνάει – γλωσσοκοπάνα
Απολειφάδι = μικρόσωμος ή καχεκτικός
Ατσούμπαλος = χοντροκομμένος – απρόσεκτος

Γατζιασμένος = αδύνατος – κοκκαλιάρης
Γομάρι = γαϊδούρι
Γουδί = βλάκας – ανόητος

Ζαβλακωμένος = ζαλισμένος – χαζεμένος

Καζανογλύφτης = φαγάς
Καμόστρω = καμωματού
Κρεμανταλάς = ψηλός

Λιμασμένος = πεινασμένος

Μουγκοσαϊνης = που δεν μιλάει πολύ
Μούστος = ο νεαρός άντρας που βράζει το αίμα του
Μπαλαφουμάς = ανόητος – σαχλαμάρας
Μπαχατέλα = ανόητη – σαράβαλο

Νταβραντισμένος = αυτός που έχει ορμές
Νταγλαράς = με ανεπτυγμένους μύες
Νταρντάνα = ψηλή γυναίκα
Ντερέκι = ψηλός
Ντουβλούκι = ντουβάρι – αυτός που δεν σκέφτεται

Παρλαπίπας = αυτός που μιλάει πολύ και λέει ανοησίες
Παρτσακλός = ανόητος
Παστρικιά = μεταφορικά η αμφιβόλου ηθικής γυναίκα
Πορτογιούρα = ρέμπελη – που αλητεύει

Σκερβελές = ανεπρόκοπος
Στούμπος = κοντός

Τζερεμές = παλιάνθρωπος Τζιτζιφιόγκος = λιμοκοντόρος – που προσέχει υπερβολικά την εμφάνιση του
Τσαπερδώνα = ζωηρή – παιχνιδιάρα γυναίκα
Τσαπατσούλης = άτσαλος και χωρίς τάξη άνθρωπος
Τσουράπω = αγενής γυναίκα – ατημέλητη – άξεστη
Τσουτσέκι = το πολύ μικρό υποτιμητικά

Χαζοβιόλης = επιπόλαιος – ανόητος
Χαϊβάνι = ανόητος – βλάκας
Χαμούρα = ξεπεσμένος
Χαμουτζής = αυτός που δουλεύει στα γόνατα
Χαραμοφάης = αυτός που ζει εις βάρος των άλλων
Χάρβαλο = χαλασμένο – σαράβαλο
Χαφταλέφτρας = φαγάς
Χλεμπονιάρης = καχεκτικός
Χλεχλές = ξενέρωτος
Χλιμίτζουρας = βλάκας
Χούφταλο = πολύ ηλικιωμένος
Χτικιάρης = ο φυματικός

Ψαροκασέλα = βρώμικη γυναίκα – χονδρή

Αφήστε στα σχόλια και όσες από τις Καλαματιανές βρισιές γνωρίζετε και εσεις!

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό