Το να είμαστε ευτυχισμένοι ή το να κινούμαστε προς την ευτυχία είναι μια φυσιολογική τάση του ψυχισμού μας. Αν και ντυμένη με διαφορετικές εικόνες για τον καθένα από εμάς, η ευτυχία είναι ο απώτερος στόχος του καθενός μας.
Άλλωστε για ποιο λόγο μοχθούμε; Ακόμα και τα χρήματα, αν το σκεφτούμε, τα χρειαζόμαστε γιατί πιστεύουμε ότι χρησιμοποιώντας τα σαν μέσο, θα μας χαρίσουν ευτυχισμένες στιγμές και ηρεμία.
Αλλά από την άλλη, πόσοι από τους ανθρώπους που στα δικά μας μάτια έχουν τα πάντα για να είναι ευτυχισμένοι, στην πραγματικότητα δεν είναι; Άρα τι σημαίνει ευτυχία; Ποια είναι τα συστατικά για μια ευτυχισμένη ζωή;
Η ευτυχία κατά πολλούς είναι η ευχαρίστηση που παίρνουμε στην καθημερινότητα μας κάνοντας πράγματα που έχουν κάποια σημασία για εμάς. Που έχουν νόημα στο “τώρα” μας αλλά και που μας οδηγούν και σε ένα “αύριο” γεμάτο νόημα για εμάς.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι τα αγαθά από μόνα τους δεν επαρκούν για να είναι κάποιος ευτυχισμένος. Αντιθέτως, αυτό που φαίνεται ότι τελικά μας φέρνει πιο κοντά στην ευτυχία, είναι όταν ο καθένας από εμάς δουλεύοντας για να επιτύχει αυτό που πιστεύει, το κερδίζει. Επιπλέον νιώθει καλά, επειδή ξέρει ότι αυτό που κάνει και αγαπά είναι ουσιαστικό και για τον κόσμο γύρω του. Αυτό είπε ο Τζόρτζ Μπέρναρντ Σο: “Αυτή είναι η πραγματική χαρά της ζωής, να χρησιμοποιείσαι για ένα σκοπό που εσύ θεωρείς σημαντικό”.
Το να ανακαλύψουμε λοιπόν τι έχει νόημα για εμάς, τι είναι αυτό που κάνοντας το, νιώθουμε χαρούμενοι και δημιουργικοί, αποτελεί ένα πρώτο βήμα ώστε να ανακαλύψουμε την ευτυχία μας. Οπότε, μια σημαντική ερώτηση που οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας είναι: τι θα θέλαμε να κάνουμε αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος της αποτυχίας; Με τι θα θέλαμε να ασχοληθούμε; Πώς μπορούμε να προσφέρουμε και κάτι στον κόσμο μέσα από αυτό;
Η αποδοχή και η ειλικρίνεια φαίνεται πως είναι δυο άλλα σημαντικά συστατικά της ευτυχίας. Αποδέχομαι αυτά που δε μπορώ να αλλάξω στην ζωή μου και στους άλλους; Μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου για όλα εκείνα τα μικρά ή τα μεγάλα λάθη που του καταλογίζω; Μπορώ να αποδεχτώ το παρελθόν μου όπως και να ήταν αυτό και να το αφήσω πια πίσω; Να αναλάβω την προσωπική ευθύνη του εαυτού μου και να αλλάξω το παρόν μου;
Όπως έχει πει και η Μπάιρον Κέιτι: “ποιος θα ήσουν χωρίς την ιστορία σου;” Ακόμα και τώρα, δεν είναι αργά για να φτιάξουμε μια νέα πραγματικότητα για εμάς. Το μόνο που χρειάζεται είναι, να τολμήσουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, ως προς τι χρειαζόμαστε για να είμαστε χαρούμενοι και να το τιμήσουμε. Όταν κάτι μας ευχαριστεί πραγματικά, όταν κάτι έχει πραγματικό νόημα για εμάς, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Νιώθουμε ευδαιμονία, νιώθουμε αυξημένη την ενέργεια μας, είναι σαν αυτό που κάνουμε να “μιλά” στον πυρήνα της ύπαρξης μας. Είναι, σαν να βρίσκουμε το κέντρο μας.
Άλλο σημαντικό συστατικό της ευτυχίας είναι η ευγνωμοσύνη. Η ευγνωμοσύνη έχει να κάνει με το να αναγνωρίζουμε τα καλά που έχουμε στην ζωή μας και να επιτρέπουμε τον εαυτό μας να χαρεί για αυτά. Η ευγνωμοσύνη είναι το αντίδοτο στη μνησικακία, στο θυμό και στο άγχος.
Τέλος, για μια ευτυχισμένη ζωή, είναι πολύ σημαντικό στην καθημερινότητα μας να είμαστε ευγενικοί και καλοί με τον ίδιο μας τον εαυτό. Να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να χαλαρώνει χωρίς ενοχές κάνοντας πράγματα που μας ευχαριστούν. Να ξεκουραζόμαστε και να τρεφόμαστε καλά, να γελάμε πολύ με αγαπημένους μας ανθρώπους, να ονειρευόμαστε πολύ. Όσο μπορούμε, να αντιμετωπίζουμε την κάθε ημέρα σα μια ευκαιρία να κάνουμε κάτι διαφορετικά, να μάθουμε κάτι νέο!
Ας ακολουθήσουμε την ευτυχία μας λοιπόν για να τη βρούμε. Ποτέ δεν είναι αργά για να γίνουμε ευτυχέστεροι.
Συμβουλευτική Ψυχολόγος MSc
Ψυχοθεραπεύτρια
Καλαμάτα
