Την Τετάρτη 9 Απριλίου στις 8 το βράδυ, ο Πολιτιστικός και Καλλιτεχνικός Σύλλογος «ΑΙΝΟΥΝΤΕΣ», σε συνεργασία με τη Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας και την υποστήριξη της κοινωφελούς επιχείρησης του Δήμου Καλαμάτας «ΦΑΡΙΣ», διοργανώνει μια ξεχωριστή εκδήλωση για το κοινό της Καλαμάτας στην Κεντρική Σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της πόλης μας.
Με αφορμή την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που διανύουμε, θα προβάλει την αριστουργηματική ταινία του γνωστού σκηνοθέτη Πάβελ Λουνγκίν με τίτλο: «Το νησί (Οστρόβ)».
Την εκδήλωση θα παρουσιάσει και θα σχολιάσει ο ιερέας και σκηνοθέτης π. Πέτρος Μινώπετρος, υπεύθυνος της Κινηματογραφικής Λέσχης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και θα πλαισιώσει μουσικά ο Βυζαντινός Χορός του Συλλόγου.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Λίγα λόγια για την ταινία:
Ostrov (Το Νησί) (Russia, 2006)
Πρωταγωνιστούν: Dmitriy Dyuzhev, Petr Mamonov
Η ταινία είναι Ρωσικής παραγωγής, με τίτλο OCTPOB δηλαδή Το Νησί. Τον Νοέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε στη Ρωσία με μεγάλη επιτυχία η ταινία του ρώσου σκηνοθέτη Πάβελ Λουνγκίν , «ΤΟ ΝΗΣΙ».
Η ταινία μας παρουσιάζει ένα επεισόδιο του β Παγκοσμίου πολέμου σε νησί στην λευκή θάλασσα όπου αρχίζει η τραγωδία ενός νεαρού ρώσου ναύτη που τον εξαναγκάζουν οι Γερμανοί να εκτελέσει τον αξιωματικό του για να του χαρίσουν την ζωή.
Στην συνέχεια η ταινία μας μεταφέρει στο έτος του 1974 σε ένα μοναστήρι της ιδίας περιοχής όπου ο νεαρός ναύτης ως μοναχός Ανατόλιος τώρα προσπαθεί να ξεπεράσει με την προσευχή της καρδιάς το βαθύ τραύμα της ενοχής για το αμάρτημα του φόνου. Ο σεναριογράφος Δ. Σόμπολεβ, στο ερώτημα σε ποιους απευθύνεται η ταινία σχολιάζει. Κατά την άποψη μου η ταινία απευθύνεται στους ανθρώπους για τους οποίους τα αισθήματα ενοχής έχουν κάποια σημασία, διότι η ύπαρξη αυτού του αισθήματος όπως και της συνειδήσεως επιτρέπουν στον κόσμο να βρίσκουν την ισορροπία τους. Ο σκηνοθέτης Πάβελ Λουνγκίν, που για πρώτη φορά ασχολήθηκε με εκκλησιαστικό θέμα, παρατηρεί: Ο θεατής αυτής της ταινίας είναι ο βασανισμένος άνθρωπος που δεν έχασε την ελπίδα να βρει το νόημα της ζωής.
Μια δυνατή ταινία που επαναπροσδιορίζει την πίστη ως ιδανικό, απομονώνοντάς την σ' ένα ερημίτικο υποβλητικό και υγρό περιβάλλον. Μακριά από δόγματα και θέσφατα. Γυμνή απέναντι στις ενοχές, τις προσωπικές αμαρτίες και τα σφάλματα προς τον συνάνθρωπο. Ο Ταρκόφσκι κι ο Ρουμπλιώφ, ο Κανιέφσκι και η Μια Ανεξάρτητη Ζωή του, ο 41ος Παράλληλος και η υπερβολή, μπολιάζουν το κάδρο. Ανορθόδοξες οπτικές, τακτικές και ιδέες που αποικοδομούν το μακρινό παρελθόν και σταλάζουν γαλήνη στην ψυχή, λυτρώνοντάς την από τα δεσμά και τις ενοχές.
Δείτε απόσπασμα από την ταινία παρακάτω:
