Η δεκάτη εβδόμη Νοεμβρίου φέρνει στο μυαλό μας την Εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, την κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση που ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλει καθεστώς δικτατορίας στη χώρα μας.
Τότε ο απλός λαός αποφάσισε να παλέψει.
Τον πιο βασικό ρόλο στην πάλη κατά της δικτατορίας έπαιξε το φοιτητικό κίνημα.
8 Νοέμβρη 1973 οι φοιτητές καταλαμβάνουν για τρίτη φορά τη Νομική.
Ακούγονται για πρώτη φορά τα συνθήματα «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία», «Κάτω η χούντα».
Ο αγώνας των φοιτητών «ξεπερνά» τα φοιτητικά αιτήματα και φέρνει στην επιφάνεια τη διεκδίκηση όλου του λαού για τη λευτεριά του.
Είναι από τις σπάνιες στιγμές που οι ανώνυμοι δημιουργούν ιστορία. Γίνονται υποκείμενα της ιστορίας και όχι αντικείμενό της, όπως στην υπόλοιπη ζωή τους.
Η χούντα είχε αποφασίσει την πάση θυσία καταστολή της εξέγερσης.
Τρία τανκς ορμάνε μαζί.
Τα παιδιά ήταν άοπλα. Εκτός και αν θεωρηθούν όπλα οι λέξεις τους.
Λέξεις με μπογιά κόκκινη, μπλε και μαύρη στους τοίχους. Λέξεις στον αέρα..
Λέξεις με ηχώ. «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία», «Κάτω η χούντα».
Σήμερα το «Πολυτεχνείο» και ό,τι αυτό συμβολίζει φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ.
Ο λαός πάλι διεκδικεί τα δικαιώματά του και αντιδρά. Οι νέοι προβληματίζονται και γράφουν πάλι συνθήματα στους τοίχους.
Δε θα μπορούσαμε να θυμηθούμε το Πολυτεχνείο με καλύτερο τρόπο παρά μέσα από τα μάτια των παιδιών.
Τι είναι το «Πολυτεχνείο»;
Επανάσταση! Ελευθερία! Δικαιοσύνη! Αλλαγή!
Αυτό είναι το Πολυτεχνείο… όπως το αντιλαμβάνονται οι μαθητές ενός Λυκείου του νομού μας.
Παρακολουθήσαμε τη γιορτή που ετοίμασαν στο σχολείο τους. Μια γιορτή συναισθηματικά φορτισμένη. Ποιήματα, βίντεο, τραγούδια… μας μετέφεραν στα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973.
Πολλά παιδιά συμμετείχαν στη σχολική γιορτή… έπαιξαν μουσική και πρότειναν τραγούδια, όχι μόνο την εποχής εκείνης αλλά και σύγχρονα, που μαρτυρούν την αγωνία, το θυμό τους, αλλά και την αισιοδοξία τους για το μέλλον. Κράτησαν λευκά τριαντάφυλλα στη μνήμη των θυμάτων και μας απήγγειλαν ποιήματα… «Ο δρόμος», «Τα κάγκελα», «Μας ξάφνιασε η νύχτα»…
Μετά τη γιορτή μας είπαν πόσο επίκαιρη νιώθουν τη «17η Νοέμβρη». Μια γιορτή κατά του φασισμού.
Η μνήμη του Πολυτεχνείου τους προβληματίζει. Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» εξακολουθεί να εμπνέει.
«Πρέπει να αντιληφθούμε πως το μέλλον είναι στα χέρια μας, αρκεί να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε χωρίς τα λάθη του παρελθόντος. Πρέπει να διεκδικήσουμε την ελευθερία του λόγου, τα κοινωνικά μας δικαιώματα, την πολιτική ελευθερία», μας είπαν.
«Η δικτατορία είναι πολύ εύκολο να έρθει σε μια χώρα… το δύσκολο είναι να καταλάβεις πως πρέπει να αντιδράσεις, πως πρέπει να αγωνιστείς».
