Για πολλούς η Μεσσηνία θεωρείται η γη της Επαγγελίας, μιας και σε αυτόν τον τόπο παράγονται τα πάντα! Από το πασίγνωστο λάδι και τις ελιές Καλαμών, τα σύκα, τη σταφίδα, τα φραγκόσυκα, τις αραχίδες αλλά και τα επίσης γνωστά βότανα…του Ταϋγέτου!

Η Μεσσηνία είναι ένας τόπος κατοικημένος από τα προϊστορικά χρόνια, κυρίως λόγω της τοποθεσίας της. Μάλιστα, ο Ευριπίδης πριν 25 αιώνες την αποκάλεσε “Καλλίκαρπη”, ενώ ο Χαρίλαος Τρικούπης είχε πει κάποτε για τη μεσσηνιακή γη ότι “και ομπρέλες να φυτέψεις, θα καρποφορήσουν”.

Ένα από τα πολλά προϊόντα που φυτρώνουν στην περιοχή μας και πιο συγκεκριμένα στον Ταΰγετο, δεν είναι άλλο από το γνωστό φυτό της κάνναβης. Φυτρώνει σχεδόν παντού αλλά είναι το υπ’ αριθμόν ένα παράνομο φυτό στον πλανήτη μας!

Ποιος δεν έχει ακούσει “ιστορίες” για την Καλαμάτα και τη σχέση της με την κάνναβη; Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό! Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναφέρονται στο… “Καλαματιανό” ή το “Kalamata” από τα γνωστά coffee shops του Άμστερνταμ μετά από ταξίδι τους εκεί. Πολλά από όσα ακούμε έχουν κάποια βάση, άλλα όχι, σε κάθε περίπτωση όμως το αναφέρουμε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη νομιμοποίηση της Κάνναβης (το πρώτο Σάββατο του Μαΐου).

Η Ευρωπαϊκή  Ένωση άρχισε να επιδοτεί την καλλιέργεια της κάνναβης. Σήμερα, από κλωστική κάνναβη παράγονται ίνες για σχοινιά, υφαντά, σπάγκους, και πλήθος άλλων προϊόντων, ενώ από την ξυλώδη μάζα του φυτού, μπορεί να παραχθούν μοριοσανίδες, υλικά μονώσεων και οικοδομής, αλλά και χαρτί. Όσο για τους σπόρους της κάνναβης, αποτελούν την πρώτη ύλη για προϊόντα ελαίου, καλλυντικά, σαπούνια, ζωοτροφές, βερνίκια, καθώς και τροφές ωδικών πτηνών (κανναβούρι). Τέλος ο πολτός της κάνναβης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως καύσιμη ύλη.

Η κάνναβη, γνωστή ως μαριχουάνα, χασίς ή χασίσι, φούντα και μπάφος, είναι ίσως από τα λίγα βαριά παρεξηγημένα φυτά του πλανήτη. Πρόκειται για ένα φυτό που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην ανθρωπότητα με τις ποικίλες κατά καιρούς χρήσεις του. Η ποινικοποίησή της είναι πρόσφατο φαινόμενο στο οποίο συνέβαλαν πολλοί λόγοι, κυρίως οικονομικοί και πολιτικοί.

Καταπράσινο… το “μπαλκόνι του Ταϋγέτου”

Η Μεσσηνία τα τελευταία χρόνια διατηρεί τα… πρωτεία στη χώρα μας όσον αφορά στην καλλιέργεια χασίς – μαζί με την Αρκαδία, τη Λακωνία, την Ηλεία και την Κρήτη. Αυτό το… “προνόμιο” για το νομό μας διαπιστώνει για μια ακόμα χρονιά το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην ετήσια έκθεσή του για τη στρατηγική ελέγχου του διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών, το ξέπλυμα χρήματος και τα οικονομικά εγκλήματα ανά τον κόσμο. Σημειώνει ειδικότερα το Στέιτ Ντηπάρτμεντ ότι “η Κρήτη, η Αρκαδία, η Μεσσηνία, η Ηλεία και η Λακωνία είναι οι ”τοπ” χασισοπαραγωγές περιοχές της χώρας”, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι μόλις το 10% με 20% της “παραγωγής” προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση, την οποία “εξυπηρετεί” η εισαγωγή χασίς από την Αλβανία.

Αν και η Ελλάδα δεν χαρακτηρίζεται σημαντική χώρα παραγωγής ναρκωτικών ουσιών, συνεχίζει στην έκθεσή του το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, “τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές αρχές έχουν διαπιστώσει ότι έχει αυξηθεί η καλλιέργεια ινδικής κάνναβης”, με την ετήσια παραγωγή χασίς να εκτιμάται σε 80 τόνους. Παρατηρεί επιπλέον ότι ορισμένες από τις εδρεύουσες στην Ελλάδα οργανώσεις που εμπλέκονται με τη χασισοκαλλιέργεια εξάγουν μεγάλες ποσότητες σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, όπως η Ολλανδία.

Μάλιστα, οι οργανώσεις αυτές έχουν – όπως τονίζεται στην έκθεση – δραματική αύξηση τόσο στον αριθμό, όσο και στο μέγεθός τους. Σύμφωνα με την έκθεση, η χώρα μας αποτελεί μέρος της παραδοσιακής “βαλκανικής οδού” ναρκωτικών προς τη δυτική Ευρώπη, αλλά δεν είναι μία από τις κύριες χώρες διακίνησης παράνομων ναρκωτικών και λαθρεμπορίου προς τις ΗΠΑ.

 Ας ταξιδέψουμε λοιπόν στη μακραίωνη ιστορία του “Ιερού Χόρτου”

Πρόκειται για ένα φυτό που, εκτός από τη μη-ναρκωτική ευφορική του ιδιότητα (που οφείλεται στη δραστική ουσία Τετραϋδροκανναβινόλη), μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κατασκευαστικό υλικό, φωτιστικό λάδι, πηγή ενέργειας και χαρτιού, υλικό για υφάσματα, πανιά και σκοινιά, για χρώματα και βαφές, για φάρμακο και για τροφή για ανθρώπους και για ζώα. Κανένα, απολύτως κανένα, άλλο φυτό δεν έχει τόσες πολλές και χρήσιμες για τον άνθρωπο εφαρμογές, όσο η Κάνναβη.

Η Κάνναβη στην Ελλάδα ήταν γνωστή και διαδεδομένη από την αρχαιότητα

Ιστορικά, την πρώτη αναφορά στη χρήση κάνναβης, την συναντάμε το 450 π.X. στον Hρόδοτο. Μέχρι το 1957, όταν με νόμο απαγορεύθηκε η καλλιέργεια του φυτού στην Ελλάδα, λειτουργούσαν συνολικά επτά κανναβουργεία που επεξεργάζονταν την ίνα για τη δημιουργία σκοινιών. Έως τότε, πολύ διαδεδομένη επίσης ήταν και η επεξεργασία της κάνναβης ιδιωτικά, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των νοικοκυριών για τσουβάλια, ρούχα, δίχτυα κ.ό.κ.

Η Κάνναβη καλλιεργούνταν κυρίως στις πεδιάδες του Αγρινίου, της Καλαμάτας και του Άργους και οι νεαρές κοπέλες, που εργάζονταν στη συλλογή της, ήταν πάντα εύθυμες και όταν έφευγαν από το χωράφι ήταν ιδιαίτερα πειρακτικές, σε σημείο θράσους, απέναντι στους περαστικούς.

Η κανναβοκαλλιέργεια στην Ελλάδα, κυρίως για κλωστική κάνναβη, θα συνεχιστεί μέχρι την τελική απαγόρευσή της το 1957, αν και η χασισοποτεία ήταν ήδη απαγορευμένη επί Μεταξά.

Ρόλο-κλειδί στην αναβίωση της καλλιέργειας κατά τη δεκαετία του 1990, έπαιξε η έρευνα και η τεχνολογία. Και αυτό καθώς αναπτύχθηκαν νέες ποικιλίες, με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε ρητίνες THC, δηλαδή της τετραϋδροκανναβινόλης, ουσίας υπεύθυνης για την ευφορία που προκαλεί η ινδική κάνναβη, σε συνδυασμό με το χαμηλότερο κόστος επεξεργασίας της ίνας.

Έτσι, η Ευρωπαϊκή  Ένωση άρχισε να επιδοτεί την καλλιέργειά της. Σήμερα, από κλωστική κάνναβη παράγονται ίνες για σχοινιά, υφαντά, σπάγκους, και πλήθος άλλων προϊόντων, ενώ από την ξυλώδη μάζα του φυτού, μπορεί να παραχθούν μοριοσανίδες, υλικά μονώσεων και οικοδομής, αλλά και χαρτί. Όσο για τους σπόρους της κάνναβης, αποτελούν την πρώτη ύλη για προϊόντα ελαίου, καλλυντικά, σαπούνια, ζωοτροφές, βερνίκια, καθώς και τροφές ωδικών πτηνών (κανναβούρι). Τέλος ο πολτός της κάνναβης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως καύσιμη ύλη.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό