Από άκρη σε άκρη ο νομός της Μεσσηνίας είναι διάσπαρτος με χριστιανικούς ναούς και μοναστήρια. Τα χριστιανικά μνημεία είναι πάρα πολλά το καθένα με την ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του. Άλλα βυζαντινά κτίσματα, άλλα της εποχής των Φράγκων ηγεμόνων, και άλλα χρονολογούνται στα μεταβυζαντινά χρόνια.
Ο νομός μας είναι μια περιοχή που, παρά τους σεισμούς που έχουν προκαλέσει φοβερές καταστροφές στα μνημεία της, έχει κτηριακά κατάλοιπα από την παλαιοχριστιανική περίοδο έως και την άλωση της περιοχής από τους Τούρκους. Έχει αντιπροσωπευτικά μνημεία από κάθε περίοδο.
Τα μοναστήρια της Μεσσηνίας είναι η τέλεια αφορμή για εκδρομή, όχι μόνο επειδή είναι αξιοθέατα με την ετυμολογική σημασία του όρου, αλλά και γιατί είναι όλα τους χτισμένα στα ωραιότερα τοπία που διαθέτει ο νομός μας!
Ωστόσο γνωρίζατε τις πέντε Παναγίες που βρίσκονται στο νομό μας και τον προστατεύουν; Ας τις γνωρίσουμε στη συνέχεια…
Παναγία Υπαπαντή
Στο Ιστορικό Κέντρο της Καλαμάτας και κάτω από το Φράγκικο κάστρο, στην ομώνυμη πλατεία, βρίσκεται ο μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός ναός της Υπαπαντής του Σωτήρος. Στον Ιερό ναό της Υπαπαντής φυλάσσεται η ιερή εικόνα της «Παναγίας Υπαπαντής», προστάτιδας και Πολιούχου της Καλαμάτας, αλλά και ολόκληρης της Μεσσηνίας.
Σύμφωνα με την ιστορία της, κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, μετά από όραμα που είδε ένας σταβλίτης, βρέθηκε θαμμένη και μισοκαμένη, με αλλοιωμένα τα πρόσωπα της Παναγίας και του Xριστού, στα ερείπια μικρής Εκκλησίας κατεστραμμένης από τους Tούρκους (πιθανόν το 1770) που χρησιμοποιούσαν οι κατακτητές ως στάβλο.
Παναγία Δημιοβίτισσα
Σε απόσταση 15 χλμ. από την Καλαμάτα, πάνω από το Ελαιοχώρι (Γιάννιτσα) στις παρυφές του Ταΰγετου και χτισμένη μέσα στα δέντρα βρίσκεται η Μονή Δήμιοβας.
Το όνομα της Μονής Δήμιοβας είναι σλαβικής προέλευσης και σημαίνει «κροκοτόπι», τόπος, δηλαδή, όπου ανθίζει το φυτό κρόκος που ακόμα και σήμερα φυτρώνει την άνοιξη στο δάσος που περιβάλει το μοναστήρι.
Η Μονή Δήμιοβας γιορτάζει κάθε 15 Αυγούστου ενώ ξεχωριστή είναι στις 3 Σεπτεμβρίου η λιτανεία της εικόνας της Παναγίας Δημιοβίτισσας που ξεκινά στις 12 το μεσημέρι από τη μονή και καταλήγει μετά από πεζοπορία 13 χιλιομέτρων στον ιερό ναό Γενεσίου της Θετόκου στα Γιαννιτσάνικα. Εκεί η εικόνα παραμένει για δέκα ημέρες και στη συνέχεια επιστρέφει στο μοναστήρι.
Η εικόνα της Παναγίας που έχει την ονομασία «Ελπίς των Χριστιανών», έχει μια πληγή με ξεραμένο αίμα στο κεφάλι της Θεομήτορος που προήλθε από χτύπημα με αιχμηρό όργανο. Ο θρύλος θέλει το χτύπημα να έχει γίνει από τον αδερφό του βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντα Ίσαυρου την περίοδο της Εικονομαχίας.
Παναγία Βουλκανιώτισσα
Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βουλκάνου είναι το ιστορικότερο και μεγαλύτερο Μοναστήρι στη Μεσσηνία.
Ιδρύθηκε σύμφωνα με την παράδοση το 725 από εικονολάτρες καλόγερους και το καθολικό της, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι διακοσμημένο με αξιόλογες τοιχογραφίες του 1608, έργα των αδελφών Μόσχου από το Ναύπλιο. Στις αρχές του 17ου αιώνα, λόγω των δυσκολιών διαβίωσης, οι καλόγεροι την εγκατέλειψαν και μεταφέρθηκαν χαμηλότερα, στη σημερινή θέση.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας η μονή γνώρισε μεγάλη ακμή, ήταν σταυροπηγιακή και διέθετε μεγάλη περιουσία και μετόχια στη Μεσσηνία αλλά και στη Σμύρνη. Ήταν καταφύγιο αρματολών και κλεφτών και στην επανάσταση του 1821 είχε σημαντική συμβολή, με την προσφορά χρημάτων και τροφίμων. Πυρπολήθηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ πασά το 1825 και οι μοναχοί της κατέφυγαν στη Μάνη και στη Ζάκυνθο, παίρνοντας μαζί τους και την εικόνα της Παναγίας, αλλά επανήλθαν το 1828. Από τότε η μονή λειτουργεί χωρίς διακοπή.
Παναγία Ελεήστρια (Κορώνη)
Δίπλα στο νότιο δυτικό άκρο του ενετικού φρουρίου της Κορώνης έχει ιδρυθεί ο πανέμορφος ναός της υπεραγίας Θεοτόκου της Ελεήστριας. Η παναγία η Ελεήστρια είναι η προστάτισσα της Κορώνης .Όταν βρίσκεται κανείς εκεί σ΄ αυτή την τοποθεσία αισθάνεται απερίγραπτη ψυχική ευχαρίστηση λόγω του μεγαλοπρεπούς φυσικού θεάματος που βρίσκεται μπροστά του.
Όλοι οι κάτοικοι την τιμούν και πληθώρα πιστών προσέρχονται στο ναό για να ασπαστούν την εικόνα της. Πολλά θαύματα έχουν πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια της ελεήστριας σύμφωνα με τους κατοίκους.
Η εικόνα της Ελεήστριας βρέθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1897,ύστερα από ένα όραμα μιας ευσεβέστατης ηλικιωμένης γυναίκας από την Κορώνη της Μαρίας Σταθάκη. Η γυναίκα αυτή έβλεπε για 15 χρόνια συνέχεια στον ύπνο της, σαν όραμα τη θεϊκή μορφή της Θεοτόκου, που της υπεδείκνυε τον τόπο ,στον οποίο θα βρισκόταν με ανασκαφές τρείς μικρές εικόνες, του Εσταυρωμένου ,της θεοτόκου και του ευαγγελιστή Λουκά. Οι εικόνες ήταν γλυπτές ,σαν αγαλματίδια .Η σύνθεση και των τριών αποτελούν την σημερινή εικόνα της Ελεήστριας.
Παναγία Τριχερούσα (Φοινικούντα)
Απεικονίζει την Παναγία στην κλασική απεικόνισή της με τον Ιησού στα χέρια της. Η διαφορά της όμως είναι πως κάτω από δεξί χέρι της, στην αριστερή πλευρά της εικόνας όπως την κοιτά κάποιος, υπάρχει ένα ακόμη χέρι.
Το χέρι αυτό είναι και η αιτία που στην εικόνα δόθηκε το προσωνύμιο «Τριχερούσα», η Παναγία δηλαδή με τα τρία χέρια.
Με την πρέπουσα εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια και την παρουσία πλήθους πιστώνη Φοινικούντα τιμά κάθε Ιούλιο την πολιούχο της, Παναγία Τριχερούσα.
Δείτε επίσης:
- Ήξερες ότι ο καλαματιανός ανακηρύχτηκε «εθνικός πανελλήνιος χορός»
- “Αναδρομή” στην Καλαμάτα της δεκαετίας του ’80 (video)
- Ήξερες ότι… οι “Πύλες του Άδη” βρίσκονταν στο νοτιότερο άκρο της Πελοποννήσου;
- “Ταξιδέψτε” Στη Μεσσηνία του 1974 (videos)
- Γνωρίζατε τις παλιές ονομασίες των χωριών της Μεσσηνίας;
