Η μέρα έφτασε και όλα είναι έτοιμα για το πιο ξέφρενο Zumba® Party του καλοκαιριού! 3 ολόκληρες ώρες γεμάτες Zumba®, ένταση και παλμό διασκεδάζοντας για ένα καλό σκοπό. Elite Aqua Club, στην τεράστια πισίνα του ξενοδοχείου Elite City Resort στην παραλία της Καλαμάτας.
Ένα τοπίο προς ενατένιση μας πρόσφερε χτες ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και το “ΜΕΣΑ” στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας.
Άνθρωποι που επαναλαμβάνουν κινήσεις από την καθημερινότητά τους σε ένα δωμάτιο το οποίο μεταφέρθηκε στην Καλαμάτα με την εξαιρετική απόδοση της τεράστιας οθόνη που στήθηκε στη σκηνή του Κάστρου.
Μια απλή σειρά κινήσεων καθημερινής επιστροφής στο σπίτι επαναλαμβάνεται απαράλλαχτη από τριάντα ερμηνευτές σε αμέτρητους συνδυασμούς. Το ΜΕΣΑ αντιμετώπιζε το θέατρο σαν εκθεσιακό χώρο και το έργο σαν έκθεμα· πρότεινε στον θεατή το ρόλο του επισκέπτη, να δει τη σχέση του με το θέαμα σαν ενατένιση τοπίου.
Ένα ζευγάρι γεμάτο ενέργεια μας υποδέχθηκε χθες με το “Pausing” στο στούντιο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Χωρίς την ανάγκη κάποιας μουσικής συνοδείας η παράσταση ξεκινά.
Το Pausing είναι ένα ντούο που χορογράφησε και ερμηνεύει ο Γιάννης Μανταφούνης μαζί με τη Μέυ Ζαρύ μόνο, στο πλαίσιο του νέου σχήματός τους. Μέσα σ' έναν λευκό χώρο οι δυο τους χτίζουν με τα σώματά τους αλλεπάλληλες εικόνες συνειρμικά, με χιούμορ, σουρεαλιστικά, μα πάντα ξεκινώντας από την καθαρή κίνηση.
Οι μικρές ζωές ή το σώμα που κατοικώ είναι μια ιστορία για δύο σώματα που, στην προσπάθειά τους να πετύχουν τον απόλυτο συντονισμό, ανακαλύπτουν τη μοναδικότητά τους.
Ανακαλύπτουν ότι οι κινητικές επιλογές τους σκιαγραφούν τις μικρές ιστορίες που κουβαλούν τα σώματα όλων μας: τη σχέση μας με το χρόνο, την απώλεια, την αγωνία, την ελπίδα.
Έντονη αίσθηση προκάλεσε η παράσταση “Μητέρες” της Ίριδας Καραγιάν στο στούντιο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Ένα έντονο μοτίβο από ρυθμικό tap dance ήταν αρκετό να μας τραβήξει την προσοχή, περιμένοντας την εξέλιξη της παρουσίας τους.
Μέσα σε μία εικαστική εγκατάσταση και με μία αέναη χορογραφική φράση, δύο γυναίκες χτίζουν μιά πόλη. Κόσμοι, παιχνίδια, ήρωες χτίζονται και γκρεμίζονται σ’ ένα παιχνίδι με τη μνήμη, την ύλη και το χώρο.
Σαν να βρισκόμασταν σε μια παράσταση της Μαίρυ Βίγκμαν την εποχή του ‘30 νιώσαμε χθες το βράδυ στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας. Η αυλαία κλειστή, πολυέλαιοι κρεμασμένοι πάνω από το κοινό και ένα πρόγραμμα σε κάθε θέση που σε ταξίδευε πραγματικά στην εποχή της Βίγκμαν, περιμένοντας πια να δεις στ’ αλήθεια την ίδια!
Η παράσταση "Μια βραδιά χορού της Μαίρυ Βίγκμαν" έχει αποκαλύψεις για όλους: ένα ταξίδι στο χρόνο, ένα μοναδικό ταλέντο επί σκηνής, τη μεταμόρφωση ενός χορευτή σε ντίβα των αρχών του 20ου αιώνα, και ένα καταπληκτικό χορογραφικό ταλέντο που καταφέρνει ν’ ανασυστήσει ακόμα και χαμένες χορογραφίες, κάνοντας δικό του όχι μόνο το χορογραφικό λεξιλόγιο, αλλά ακόμα και τις υποκλίσεις της μεγάλης Βίγκμαν.
Σε ένα μοναδικά σύγχρονο ασπρόμαυρο σκηνικό μας υποδέχθηκε ο Ρασίντ Ουραμντάν στην παράστασή του “Universelle” στο στούντιο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Λιτή και επιβλητική η σκηνή με εργαλεία και συσκευές γεμάτα συμβολισμούς.
Η πιο ιδανική βραδιά, χάρη στην πανσέληνο, για να απολαύσει το κοινό στο κατάμεστο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας την παράσταση “What the body does not remember” του Wim Vandekeybus και τη δυναμική παρουσία της ομάδας Ultima Vez.
Το έργο What the Body Does Not Remember του Wim Vandekeybus, είναι μια ακόμα σημαντική αναβίωση μιας εξέχουσας στιγμής στην ιστορία του σύγχρονου χορού. Συναρπαστική δραματουργία, αναδίφηση στη μνήμη και θεαματικές δυναμικές χορογραφίες, τα έργα του Vandekeybus, σκοτεινά και τολμηρά, ασκούν μια ανεξήγητη σαγήνη στο κοινό.
Από τους πιο ξεχωριστούς καλλιτέχνες της σύγχρονης γαλλικής σκηνής, ο Ρασίντ Ουραμντάν χορογραφεί τα μεγάλα ερωτήματα που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο και καταφέρνει να εκφράσει με το σώμα του αυτό που αδυνατούν να εκφράσουν τα λόγια.
Μόνο χαμόγελα και μια έντονη αίσθηση αισιοδοξίας θα μπορούσε να μας αφήσει η μεγάλη επιτυχία του "Drumming".
Επτά κορίτσια και τέσσερα αγόρια, η ομάδα Rosas, με τα φρέσκα νεανικά τους πρόσωπα και τα απλά καθημερινά τους ρούχα καθήλωσαν το κοινό του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Έντονα και χαρούμενα χρώματα γέμισαν τη σκηνή και το υπέροχο πορτοκαλί δάπεδο σε λωρίδες υποδέχθηκε τους Rosas.
Το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ξεκίνησε και οι παραστάσεις που θα έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε πολλές. Παραστάσεις, παράλληλες εκδηλώσεις και σεμινάρια λαμβάνουν χώρα στην πόλη. Έτοιμοι λοιπόν να τα παρακολουθήσουμε μαζί μέρα προς μέρα.
Σ’ αυτό το σόλο, ο Qudus Onikeku εκθέτει ωμά επί σκηνής ουσιώδεις αντιφάσεις. «Τι κάνει τους ανθρώπους να μεταμορφώνονται ξαφνικά σε τέρατα;» ρωτάει, αναζητώντας την αποκαλυπτική ειλικρίνεια και όχι μια απάντηση, που ούτως ή άλλως δεν μπορεί να δοθεί.
Επιτυχημένη και λαμπερή μπορεί να χαρακτηρισθεί η πρεμιέρα του 19ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που πραγματοποιήθηκε χθες, 18 Ιουλίου 2013, στο νεόδμητο και μεγαλοπρεπές Μέγαρο χορού, το οποίο αποτελεί στολίδι για την πόλη της Καλαμάτας. Πλήθος κόσμου από την Καλαμάτα και άλλες περιοχές της Ελλάδας κατέκλυσε τοΜέγαρο στην παράσταση της πρεμιέρας, τα εισιτήρια για την οποία είχαν εξαντληθεί εδώ και αρκετές ημέρες.
Δυναμική η έναρξη του 19ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας σήμερα 18 Ιουλίου 2013 στην Κεντρική Αίθουσα του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, με την παράσταση ‘’Drumming’’της Anne Teresa de Keersmaeker και την ομάδα Rosas.
H Σχολή Χορού «Fame Dance Academy» διοργανώνει δύο εκδηλώσεις για ένα τριήμερο γεμάτο χορό.