Έντονη αίσθηση προκάλεσε η παράσταση “Μητέρες” της Ίριδας Καραγιάν στο στούντιο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας. Ένα έντονο μοτίβο από ρυθμικό tap dance ήταν αρκετό να μας τραβήξει την προσοχή, περιμένοντας την εξέλιξη της παρουσίας τους.
Απλές και αργές κινήσεις με τα χέρια που εξελίσσονται, τα σώματα ελευθερώνονται και αλλάζουν μορφή και επίπεδα. Έντονη η αίσθηση του συγχρονισμού σε σημεία και ξεκάθαρη η προσπάθεια του ανθρώπου για διαφυγή, ελευθέρωση και λύτρωση, εξερεύνηση, προετοιμασία και ανάγκη για δημιουργία. Ξεκινώντας το ‘’χτίσιμο’’ δημιουργείται κάτι αφηρημένο που σιγά σιγά παίρνει μορφή και σχηματίζει μια πόλη. Σε άλλα σημεία άναρχη και σε άλλα συμμετρική.
Εμφανής η αίσθηση της δυσκολίας και του φόβου των ανθρώπων που στιγμιαία πέφτει αλλά σηκώνεται ξανά πιο δυνατός. Ζητά βοήθεια, ελπίζει σε κάτι και συνεχίζει να ζει παρά τις δυσκολίες.
