Σαν να βρισκόμασταν σε μια παράσταση της Μαίρυ Βίγκμαν την εποχή του ‘30 νιώσαμε χθες το βράδυ στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας. Η αυλαία κλειστή, πολυέλαιοι κρεμασμένοι πάνω από το κοινό και ένα πρόγραμμα σε κάθε θέση που σε ταξίδευε πραγματικά στην εποχή της Βίγκμαν, περιμένοντας πια να δεις στ’ αλήθεια την ίδια!
Η παράσταση ξεκινά, η αυλαία ανοίγει και κάνει την εμφάνισή της μια πολύ ευγενική παρουσία. Κουστούμια εντυπωσιακά για την εποχή του ‘30 και η μουσική σαν από γραμμόφωνο σε ταξίδευε πίσω στο χρόνο.
Μικρά σόλο από παραστάσεις της πρώτης περιοδείας της Βίγκμαν στην Αμερική με ή και χωρίς μουσική. Χωρίς σκηνικά, χαμηλούς φωτισμούς και διάλλειμα “οκτώ λεπτών” στην αλλαγή του έργου, ο Fabian Barba αγκάλιασε με ευλάβεια, προσοχή και αφοσίωση τη Μαίρυ Βίγκμαν.
Φορώντας λοιπόν, απλά τα φορέματα από τις παραστάσεις της, δε χάνει την ανδρική του υπόσταση (μύες, τρίχες στο σώμα), υποκλίνεται ευγενικά στο κοινό με το χαμηλό βλέμμα και τις ανάλαφρες κινήσεις των χεριών της Μαίρυ Βίγκμαν!
