Από την αρχαιότητα ακόμα, δινόταν μεγάλη σημασία στις ποιότητες που έφερνε στην ψυχολογική κατάσταση του ατόμου το θέατρο. Ο Αριστοτέλης έλεγε, πως, κύρια λειτουργία της τραγωδίας ήταν, να προκαλέσει συναισθηματική κάθαρση στους θεατές. Θεωρούσε πως μέσα από την ενσυναίσθηση και την ταύτιση των θεατών με τους χαρακτήρες του θεατρικού έργου που ενσάρκωναν οι ηθοποιοί, δινόταν η ευκαιρία στους πρώτους, να έρθουν σε επαφή με τα αρνητικά καταπιεσμένα συναισθήματα φόβου, θυμού, αυτολύπησης και αγωνίας και να τα απελευθερώσουν.
Αυτό λειτουργούσε και σε ατομικό αλλά και σε ομαδικό επίπεδο. Πιο ήρεμοι πια, μπορούσαν, κατά τη γνώμη του, να επιστρέψουν στην ευρύτερη κοινωνική ομάδα όπου ανήκαν, λειτουργικοί και θεραπευμένοι. Το θέατρο, λοιπόν, ήταν καταλυτικό για τη διατήρηση της ενότητας και της κοινωνικής ειρήνης. Ακόμα και σήμερα, όμως, το θέατρο συνεχίζει να παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ψυχολογική θεραπεία του ατόμου, είτε είναι θεατής είτε βρίσκεται πάνω σε μια σκηνή και ερμηνεύει έναν ρόλο. Τα οφέλη για την ψυχική υγεία είναι πολλά.
Αυτός που επιλέγει να γίνει μέλος μιας θεατρικής ομάδας, μαθαίνει να συνεργάζεται σε ομαδικό επίπεδο με τα υπόλοιπα μέλη ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Μοιράζεται τη χαρά, όταν μια παράσταση τυγχάνει θερμής υποδοχής από τον κόσμο, μαθαίνει να διαχειρίζεται και να μοιράζεται το άγχος του πριν από μια πρεμιέρα. Έχει την ευκαιρία να πάρει και να δώσει στήριξη στους άλλους αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό και να αυξήσει την αυτοπεποίθηση του, δοκιμάζοντας νέα πράγματα και τολμώντας να εκθέσει τον εαυτό του. Μέσα από τα θεατρικά παιχνίδια, τον αυτοσχεδιασμό και τις πρόβες ενός ρόλου, καταλαβαίνει περισσότερο το ποιος είναι και το τί χρειάζεται και ανακαλύπτει νέες πτυχές της προσωπικότητας του.
Μαθαίνει να πειθαρχεί στα πάθη του και να δημιουργεί μέσα από αυτά. Μαθαίνει να συγκεντρώνεται στο συναίσθημα που θέλει να εκφράσει κάθε φορά, αφήνοντας στην άκρη ό,τι και να τον απασχολεί. Για τις ανάγκες του ρόλου «μπαίνει στα παπούτσια» του ήρωα ή της ηρωίδας που ενσαρκώνει, εξασκώντας το μυαλό του να σκεφτεί με έναν διαφορετικό τρόπο ώστε να κατανοήσει βαθύτερα τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά του χαρακτήρα. Αποδέχεται με αυτόν τον τρόπο ευκολότερα το γεγονός, πως ο κάθε κάτοικος του πλανήτη γη, έχει το δικό του παρελθόν με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται, τα δικά του όνειρα, σκέψεις και τρόπους να βλέπει τα πράγματα. Αποκτά έτσι μια νέα και μια πιο σφαιρική άποψη ζωής και ανοίγει προς τον κόσμο γύρω του και το διαφορετικό.
Με μια πληθώρα πλέον τοπικών θεατρικών ομάδων αλλά και θεατρικών παραστάσεων που ανεβαίνουν στην πόλη μας, ο καθένας από εμάς έχει την ευκαιρία να «θεραπευτεί» μέσα από το θέατρο. Ακόμα και μέσα από την απλή παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης, υπάρχουν ψυχικά και συναισθηματικά οφέλη. Συμπάσχοντας με τα όποια διλήμματα και εσωτερικές συγκρούσεις του ηθοποιού, ο θεατής ταυτίζεται, φορτίζεται και προσδοκεί να έρθει το φως της ψυχοσυναισθηματικής κάθαρσης. Απελευθερώνει και απελευθερώνεται, έρχεται σε επαφή με καινούρια ίσως συναισθήματα και σκέψεις, ονοματίζει τα παλιά και τους δίνει μια νέα θέση μέσα του.
Αλήθεια, εσείς ποιά παράσταση θα δείτε φέτος;
Συμβουλευτική Ψυχολόγος MSc
Ψυχοθεραπεύτρια
Καλαμάτα
