«Με τη μουσική και γενικότερα με τα καλλιτεχνικά άρχισα να ασχολούμαι από τα σχολικά χρόνια. Η μουσική με τράβηξε περισσότερο και κυρίως η metal (και πιο συγκεκριμένα η doom/ black metal), μας αναφέρει η Ιφιγένεια Δεριζιώτη, μια κοπέλα από την Καλαμάτα που ασχολείται με τη metal από πάρα πολύ μικρή και ταυτόχρονα με την πειραματική μουσική.
Η Ιφιγένεια έχει μία one-person underground band με έδρα την πόλη μας, έχει ηχογραφήσει 3 demo που θα κυκλοφορήσουν από ένα μικρό label από το Περού σε Αμερική και Ευρώπη ως Ανθολογία, ενώ ασχολείται με ένα ιδιαίτερο μουσικό όργανο, το theremin ή αλλιώς αιθερόφωνο!
Καλύτερα, όμως, να μας τα πει η ίδια:
Οι σπουδές…
«Παρακολούθησα μαθήματα κλασικής κιθάρας και μονωδίας (όπερα) στο Δημοτικό ωδείο της Καλαμάτας και μετά, κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, συνέχισα μονωδία στο ωδείο της Φλώρινας και μοντέρνο τραγούδι στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης (οι πανεπιστημιακές σπουδές μου βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με μουσική).
Στη Θεσσαλονίκη παρακολούθησα μαθήματα ηχοληψίας και μουσικής τεχνολογίας και άρχισα να έρχομαι σε επαφή με άτομα της πειραματικής μουσικής, όπως μουσικής θορύβου και ηλεκτροακουστικής μουσικής. Εκεί γνώρισα και το theremin (αιθερόφωνο), ένα μουσικό όργανο που μου έχει κλέψει την ψυχή!
Το Theremin είναι ένα μουσικό όργανο που παράγει ηλεκτρονικούς ήχους δίχως την φυσική επαφή του χεριού με αυτό. Η αρχική του ονομασία ήταν etherphone (αιθερόφωνο) και θεωρείται ο προπομπός του συνθεσάιζερ. Αποτελείται από τον κυρίως κορμό & δύο κεραίες και πρωτοκατασκευάστηκε το 1919. Η παραγωγή του ήχου γίνεται από την κίνηση των χεριών τριγύρω από το όργανο, επηρεάζοντας την εκπομπή σημάτων των κεραιών που η μία ελέγχει την ένταση και η άλλη την συχνότητα του ήχου.
Πίσω στην Καλαμάτα…
Τώρα, επιστρέφοντας στην Καλαμάτα εδώ και ένα χρόνο και λόγω έλλειψης ατόμων για συνεργασία αποφάσισα να ηχογραφήσω στο σπίτι 2 demo ( “d.1” και “Noise the Ether John”) και να προσθέσω και 2 παλαιότερες ηχογραφήσεις που είχαν γίνει στην Φλώρινα/Αθήνα κάτω από το τίτλο “Lothron”. Τα έκανα όλα μόνη μου, από τη σύνθεση, τις ηχογραφήσεις έως και το artwork. Tα 3 αυτά album δεν έχουν περάσει mix/masterin οπότε ο ήχος είναι κάπως τραχύς. Η ηχογράφηση έχει γίνει με φυσικά όργανα: κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα με μετατροπέα σε midi, theremin και φωνή. Να σημειώσω πως το “Νoise the Ether John” είναι βασισμένο στο IanniX (www.iannix.org) ένα graphical open source sequencer βασισμένο στη δουλειά του Γιάννη Ξενάκη.
Γιάννης Ξενάκης… ένας από τους πιο πρωτοποριακούς συνθέτες του 20ού αιώνα. Η βασική ιδέα της μουσικής του Γιάννη Ξενάκη είναι ο μετασχηματισμός των διαφόρων μαθηματικών σχέσεων που εκφράζουν το σύμπαν σε μουσικούς ήχους χρησιμοποιώντας για αυτόν τον σκοπό ένα σύνολο εργαλείων. Συνήθως για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιείται ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος βοηθάει με διάφορους υπολογιστικούς τρόπους στην κατασκευή του κομματιού, αν και την όλη επιλογή του υλικού την κάνει ο ίδιος ο συνθέτης.
Η δουλειά…
Η προσωπική μου δουλειά φέρει το όνομα 1/2 Southern North (διαβάζεται half southern north) και εγώ χρησιμοποιώ το ψευδώνυμο IDVex στην one-person band που έχω, για την ώρα τουλάχιστον. Τα 3 αυτά demo θα κυκλοφορήσουν σε λίγες μέρες από τη ΜercyfulHell Productions (www.facebook.com) με έδρα το Περού, σε μικρό αριθμό αντιτύπων σε Αμερική και Ευρώπη. Βέβαια στο site της μπάντας (www.12southernnorth.bandcamp.com) υπάρχουν όλα τα κομμάτια για free download. Αυτή την περίοδο συνεργάζομαι με άτομα πάνω στη μουσική μέσω διαδικτύου και έχω δώσει κάποια από τα κομμάτια των demo για compilation κυκλοφορίες.
Στόχος…
Τα προσωπικά μου σχέδια είναι να “καθαρίσω” τον ήχο μου σε πιο doom/black ύφος και να ηχογραφήσω μία ολοκληρωμένη δουλειά. Θα με ενδιέφερε, επίσης, να συνεργαστώ με μουσικούς μέσα από τη Καλαμάτα για τη δημιουργία κάποιου σχήματος πάνω σε αυτό το ύφος, μακάρι να βρω μια άκρη σιγά σιγά!
Η μουσική της Ιφιγένειας στην Ελλάδα και την Καλαμάτα…
Όσον αφορά αυτό το είδος μουσικής στην Ελλάδα, και βασικά αναφερόμαστε στο demo “d.1” που είναι doom-ambient πειραματική μουσική και στο demo “Νoise the Ether John” που είναι αλεατορική μουσική με μουσική θορύβου, στη Θεσσαλονίκη έχει πολύ ψαχνό
Είναι δύσκολο να ορίσουμε τι είναι πειραματική μουσική, αλλά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πως πρόκειται για μια τέχνη που χρησιμοποιεί τον ήχο σαν το κύριο μέσο της, μια μουσική εγκεφαλικήπου βασίζεται τόσο στο χρόνο όσο και στον χώρο, καθώς η εκάστοτε εγκαταστάσεις του χώρου έχουν άμεση επίδραση στο ηχητικό αποτέλεσμα.
Μουσική θορύβου… Η μουσική του 20ού αιώνα, έχοντας σημείο αναφοράς την αυξανόμενη βιομηχανοποίηση και τον μοντέρνο, αστικό τρόπο ζωής, στην προσπάθεια να διαμορφώσει μια νέα αισθητική, ήδη από την πρώτη δεκαετία του αιώνα άρχισε να παντρεύει τους μουσικούς ήχους με τους θορύβους, επιχειρώντας να επινοήσει μια νέα, ανατρεπτική μουσική αντίληψη.
Αλεατορική μουσική ονομάζεται η μουσική στην οποία στοιχεία όπως ο ρυθμός, ο τόνος και το ύφος καθορίζονται από την προσωπική επιλογή του ερμηνευτή ή ακόμα και από την τύχη. Ο αντισυμβατικός αυτός τρόπος μουσικής δημιουργίας και εκτέλεσης δίνει προβάδισμα στα ανορθολογικά στοιχεία της ανθρώπινης εμπειρίας (τύχη, διαίσθηση, συναίσθημα,έμπνευση), ενώ περιορίζει την επιρροή του ορθολογισμού που διέπει κάθε προκαθορισμένη μουσική φόρμα.
Υπάρχουν πολλά άτομα που ασχολούνται με την ηλεκτρονική/πειραματική μουσική και δεν εννοώ DJs ή όσους ασχολούνται με house μουσική. Υπάρχει κοινό αλλά και χώροι για live και το ίδιο ισχύει και για την Αθήνα. Τώρα για επαρχία τα πράγματα είναι αλλιώς… Δε φταίει όμως ο κόσμος. Ο κόσμος απλά δεν έχει τη δυνατότητα να ακούσει αυτή τη μουσική εδώ, να τη μάθει και να την αναζητήσει… Πάντως σε σχέση με 5-6 χρόνια πριν η Καλαμάτα έχει ανασάνει πολύ μουσικά!
Η Ελλάδα δεν υστερεί σε τίποτα από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες κατά τη γνώμη αναφορικά με τη μουσική. Έχουμε πολλή μουσική σαν λαός τόσο παραδοσιακή όσο και σύγχρονη.
Οι νέοι μουσικοί ψάχνονται συνέχεια και ιδιαίτερα στη metal δεν έχουμε να ζηλέψουμε σε τίποτα το εξωτερικό. Τώρα με το διαδίκτυο όλα κυλούν σε real time παγκοσμίως. Το μόνο κακό με την Ελλάδα είναι η έλλειψη διοργανώσεων, οι εξειδικευμένοι χώροι και ίσως το γεγονός ότι οι μουσικοί πρέπει να δουν το όλο θέμα της μουσικής με λίγη περισσότερη συνεργασία μεταξύ τους, γιατί νομίζω θέληση υπάρχει.
Ευχαριστούμε την Ιφιγένεια Δεριζιώτη ή κατά κόσμον IDVex και της ευχόμαστε τα καλύτερα!
