Μια δυναμική και εκρηκτική γυναίκα, που εξέπεμπε ερωτισμό και θηλυκότητα, ενώ υπήρξε μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ού αιώνα. Μιλάμε για την τελευταία Ελληνίδα θεά, Μελίνα Μερκούρη!
Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1920, στην Αθήνα. Άφησε την τελευταία της πνοή στις 6 Μαρτίου του 1994, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως το 2020 έχει ανακηρυχθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως το έτος Μερκούρη, καθώς έχουν συμπληρωθεί 100 χρόνια από τη γέννησή της.
Η πορεία της γνωστή καθώς ήταν ηθοποιός του κινηματογράφου, πολιτικός ενώ έγινε σύμβολο του πολιτισμού και του αγώνα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ποια η σχέση της, όμως, με την Καλαμάτα; Είναι γεγονός πως το όνομά της δεν έχει συνδεθεί – μέχρι σήμερα – καθόλου με την περιοχή της Μεσσηνίας.
Η μεγάλη αγάπη της ζωής της ήταν ο σκηνοθέτης Ζιλ Ντασέν, με τον οποίο ήταν ζευγάρι μέχρι το τέλος. Αυτός ο γάμος, που άντεξε στον χρόνο και την ενέπνευσε, ήταν ο δεύτερος της ζωής της. Ο πρώτος της γάμος, όμως, έγινε κρυφά χωρίς τη συγκατάθεση των γονιών της, στην Καλαμάτα με τον πλούσιο κτηματία Παναγή Χαροκόπο!
Η Μελίνα Μερκούρη γνώρισε τον κατά δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερο της πλούσιο κτηματία Παναγή Χαροκόπο, λίγο πριν από την ενηλικίωση της, ένα καλοκαίρι στις Σπέτσες. Ο οικονομικά πανίσχυρος και απόφοιτος του Κέμπριτζ Παναγής Χαροκόπος την ερωτεύτηκε και όταν της έκανε πρόταση γάμου, της πρότεινε να ζήσουν στο εξωτερικό, στο Παρίσι ή στο Λονδίνο, αν ήθελε να κάνει καριέρα υψηλών στόχων!
Ο γάμος έγινε υπό άκρα μυστικότητα, χωρίς τη συγκατάθεση της οικογένειάς της Μελίνας Μερκούρη στο μικρό εκκλησάκι της Αγίας Σιών στη Βέργα Καλαμάτας, με τους μόνους μάρτυρες να είναι οι κόρες του παπά!
Με με τον Παναγή Χαροκόπο πέρασε και τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Πριν από την επίσημη λύση του γάμου τους η Μελίνα ερωτεύτηκε έναν άντρα, με “καλή” φήμη μόνο στον υπόκοσμο. Τον μαυραγορίτη και συνεργάτη των Γερμανών, Φειδία (Αλέξη) Γιαδικιάρογλου. Όπως ήταν φυσικό, αυτή η σχέση δεν κράτησε πολύ.
Όλα όσα έχουν γίνει γνωστά για το γάμο της με τον Παναγή Χαροκόπο:
Πριν από την ενηλικίωση, ένα καλοκαίρι στις Σπέτσες, θα γνωρίσει τον πλούσιο κτηματία Πάνο Χαροκόπο. «Άρεσα αμέσως στον Πάνο και, φυσικά, το ήξερα. Με μεταχειριζόταν σαν γυναίκα και τον προκαλούσα με πονηρή αποφασιστικότητα. Κάλεσε μια ομάδα από μας στο γιοτ του. Πήγαμε για κολύμπι στις χιλιάδες χρυσαφένιες παραλίες που είναι τα κοσμήματα των Σπετσών. Χορέψαμε. Η γυναίκα του προτιμούσε να παίζει χαρτιά. Δεν πρόσεξε πώς κοίταζα τον Πάνο ή πώς με κοίταζε ο Πάνος. Ή με θεωρούσε παιδί ή το πάθος της για τα χαρτιά ξεπερνούσε το κάθε τι», αναφέρει η Μελίνα στην αυτοβιογραφία της. Την πρότασή του για γάμο την περιγράφει ως εξής: «“Ξέχνα το Εθνικό Θέατρο. Το πραγματικό θέατρο είναι στη Γαλλία. Παντρέψου με. Θα σε πάω στο Παρίσι”». Η καταφατική απάντησή της, δικαιολογημένη: «Μιλούσε για ελευθερία, θα ’κανα ό,τι ήθελα, θα γινόμουν μια μεγάλη ηθοποιός. Σε μια κοινωνία όπου ο γάμος συνεπαγόταν κάποια σκλαβιά, αυτός ήταν ένας γάμος που πρόσφερε την απελευθέρωση. Ελεύθερη. Κανένας δεν θα με εμπόδιζε από το θέατρο και θα ξεφορτωνόμουν τους ένθερμους φύλακες της αγνότητας της Μελίνας. Ελεύθερη. Κι ένας όμορφος άντρας, ένας πλούσιος άντρας, ένας άντρας που μου άρεσε». Το ότι ήταν ήδη παντρεμένος θα αποδεικνυόταν λεπτομέρεια: «Με φοβερή ευκολία κανόνισε να πάρει διαζύγιο από τη Ρουμάνα χορεύτριά του». Μια ολόκληρη πολυκατοικία στην οδό Διδότου φημολογείται ότι στοίχισε η ελευθερία σ’ έναν άντρα που θα χαρακτηριζόταν τσιγκούνης από τη νέα του σύζυγο: «Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους κτηματίες της χώρας. Είχε πολλές μετοχές. Η μητέρα μου τον αποκαλούσε Τράπεζα της Αγγλίας. Και παραπονιόταν όχι για την καταστροφή της ιδιωτικής του ζωής, αλλά για τους λογαριασμούς του φαγητού. Τότε, κατάλαβα για πρώτη φορά πως είχα παντρευτεί έναν τσιγκούνη. Ο Πάνος ήταν φοβερά τσιγκούνης! Αλλά ποτέ δεν του κράτησα κακία γι’ αυτό. Τον αγαπούσα ακόμα περισσότερο. Ήξερα πως έδωσε στην πρώτη του γυναίκα μια περιουσία για να μπορέσει να με παντρευτεί».
Ο γάμος θα γίνει με άκρα μυστικότητα: «Κλεφτήκαμε. Η οικογένειά μου πήρε ένα τηλεγράφημα: “Γάμος ετελέσθη”. Δεν ήταν αλήθεια. Ανύπαντροι ξεκινήσαμε για το Ναύπλιο. Έξω από το Ναύπλιο, στη μέση του κόλπου βρίσκεται το νησάκι Μπούρτζι, σχεδόν ένας γυμνός βράχος. Το μόνο ξενοδοχείο ήταν κάποτε παλιά τουρκική φυλακή. Θυσίασα την αρετή μου σ’ ένα από τα κελιά όπου οι φυλακισμένοι περίμεναν την εκτέλεση. Σύμφωνα με την επιθυμία του Πάνου, φορούσα ένα μαύρο δαντελένιο νυχτικό. Δεν υπήρξε λευκό νυφικό για μένα. Με σόκαρε αυτό; Ούτε για μια στιγμή. Μου άρεσε πολύ». Η «θυσία της αρετής», που θίγει ευφυώς η Μελίνα, δεν είναι άλλη από την παρθενία της, καθώς στο μυστήριο του γάμου αναφέρει λίγο πιο κάτω: «Παντρευτήκαμε μια βδομάδα αργότερα σε μια εκκλησούλα στην Καλαμάτα, στην Πελοπόννησο. Οι μόνοι μάρτυρες ήταν οι κόρες του παπά του χωριού». Τύποις δεσμευμένη, επί της ουσίας αδέσμευτη, περιγράφει ως εξής τη νέα οικογενειακή της κατάσταση: «Ήμουν παντρεμένη. Ήμουν ελεύθερη. Ήμουν δεκαέξι χρονών».
Δείτε επίσης:
Ποια η σχέση του Νίκου Ξυλούρη με τη Μεσσηνία;
