Η κωμωδία «Οι τενόροι» έρχεται στο αμφιθέατρο του κάστρου Καλαμάτας τη Δευτέρα, 10 Αυγούστου, και ώρα 21:30. Πρόκειται για μια απολαυστική, ξεκαρδιστική κωμωδία, βασισμένη στο Ζητείται τενόρος του Κεν Λούντβιχ, σε διασκευή/σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Κυριακίδη και πρωταγωνιστές τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Θανάση Τσαλταμπάση, Πάνο Σταθακόπουλο, Βιβή Κόκκα, Κωνσταντία Χριστοφορίδου, Άννα Μενενάκου και τον Γιώργο Παπαζήση. Με αφορμή τη συγκεκριμένη παράσταση μιλήσαμε με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη, ο οποίος μας μίλησε για το έργο, τη σκηνοθεσία και την υποκριτική, τα επόμενα σχέδιά του και φυσικά…για την Καλαμάτα.
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση, τι θα δούμε επί σκηνής;
Μια κλασσικότατη φάρσα την οποία γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια, ίσως ήταν και η πρώτη παράσταση που έπαιξα όταν ήρθα στην Αθήνα, το 1986-7, με τον θίασο Αρζόγλου- Κιμούλη, στο θέατρο Σμαρούλα. Εγώ τότε έκανα τον γκρουμ. Η ιστορία είναι απλή και πάρα πολύ αστεία… Ένας διεθνούς φήμης Ιταλός τενόρος έρχεται να τραγουδήσει στην Αθήνα στη λυρική, τον Οθέλλο του Verdi, αυτή η διασκευή είναι δικιά μου. Από το τρακ του όμως παίρνει πολλά χάπια και πέφτει σε κώμα. Τον αντικαθιστά ο Θανάσης ο Τσαλταμπάσης που είναι επίδοξος τενόρος και βγαίνει αυτός ως Οθέλλο, δηλαδή βάφεται μαύρος. Συνέρχομαι και εγώ, βγαίνω και εγώ σαν μαύρος και έτσι έχουμε δύο μαύρους επί σκηνής. Και από εκεί ξεκινάει η μεγάλη φάρσα. Είναι ένα πάρα πολύ αστείο έργο και χαίρομαι πάρα πολύ που το ανέβασα μετά από τόσα χρόνια.
Άρα υπήρχε χρόνια στο μυαλό σας να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο;
Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου ήταν συνεχώς και ενώ κάποια στιγμή είπαμε ότι η φάρσα έχει ξεπεραστεί πια, η συγκεκριμένη έχει κάποιους χαρακτήρες μέσα, έχει μια δομή απίστευτη, έχει χιούμορ, έχει αστεία. Κλασσικότατη φάρσα μεν, αλλά από την άλλη στοχεύει στη διασκέδαση του κοινού και αυτό είναι το σημαντικό για εμένα αυτήν τη στιγμή.
Είναι δύσκολο να σκηνοθετεί κάποιος τον εαυτό του;
Δύσκολο δεν είναι αλλά θέλει πάρα πολλή δουλειά, θέλει μέθοδο και πολλή εργασία, δηλαδή πρέπει να έχω τελειώσει με το κομμάτι το σκηνοθετικό για να περάσω στο υποκριτικό, για τον εαυτό μου εννοώ. Περίπου τι θα παίξω ξέρω αλλά συνήθως στέκομαι αποστασιοποιημένα έξω από τον ρόλο μου και τον αντιμετωπίζω και αυτόν ως σκηνοθέτης. Και μετά εφαρμόζω όσα έχω σκεφτεί. Θέλει πολλή δουλειά όμως, θέλει τουλάχιστον πριν από τις πρόβες, ένα τρίμηνο περίπου πρόβα μόνος μου.
Σας είχαμε ρωτήσει και πέρυσι και θέλουμε να δούμε αν φέτος έχετε αλλάξει γνώμη! Ηθοποιός ή σκηνοθέτης;
Πάλι κλείνω προς τη μεριά του ηθοποιού γιατί πιστεύω στην παιδική ψυχή του ηθοποιού, πιστεύω ότι ο ηθοποιός ανά δευτερόλεπτο ξορκίζει κάποιους παιδικούς δαίμονες όταν παίζει και μου αρέσει αυτή η ανασφάλεια που έχει ο ηθοποιός, αυτή η παιδικότητα και που τα έχει όλα διογκωμένα μέσα του, όλα τα συναισθήματα, λειτουργεί με τα χρώματα της φαντασίας. Ενώ ο σκηνοθέτης έχει ναι μεν όλα αυτά που λέμε αλλά είναι ο τροχονόμος, ο μετρονόμος, είναι πιο σοβαρός γι ‘ αυτό προτιμώ την παιδικότητα του ηθοποιού.
Έχετε έρθει στην Καλαμάτα χειμώνα και καλοκαίρι, οπότε έχετε μια σφαιρική άποψη για την πόλη μας… πείτε μας τη γνώμη σας.
Κατ’ αρχάς δεν προλαβαίνω να δω πολλά πράγματα αλλά έχω γνωρίσει αρκετό κόσμο, είναι φιλόξενοι άνθρωποι, έχω γοητευτεί πάρα πολύ από τον μεγάλο πεζόδρομο που έχετε φτιάξει και βέβαια… η παραλία με ξετρελαίνει! Νομίζω ότι θα ήταν μια πόλη που θα είχα επιλέξει για να ζήσω, θα μου άρεσε πάρα πολύ.
Τα σχέδιά σας για τον χειμώνα…
Τον χειμώνα θα ανεβάσω «Το Σώσε» του Μάικλ Φρέιν. Είναι ένα έργο μνημείο, όπως χαρακτηρίζεται, στην κωμωδία, παίζεται σε 40 χώρες, κάθε χρονιά. Έχει πάλι γερή δομή, έχει ανέβει άλλες δυο-τρεις φορές εδώ στην Ελλάδα και επιχειρώ του χρόνου να το ανεβάσω στο θέατρο Ζήνα.
Δείτε επίσης:
Συνέντευξη: Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης στο Κάστρο Καλαμάτας (Βίντεο)
