Αυτήν την περίοδο στην Καλαμάτα διοργανώνεται για τρίτη φορά το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ πολλοί είναι οι σκηνοθέτες που έχουν επισκεφθεί την πόλη μας είτε για να “παρουσιάσουν” το έργο τους είτε για να γίνουν κοινωνοί αυτού του σημαντικού εγχειρήματος.
Μεταξύ αυτών και ένας Ιταλός σκηνοθέτης, ένας νέος καλλιτέχνης και λάτρης της ελληνικής κουλτούρας. Ο λόγος για τον Thomas Kunstler. Το “Kalamata IN” συνάντησε και μίλησε με τον Thomas, ο οποίος μεταξύ άλλων μάς είπε για το ντοκιμαντέρ, τους λόγους που τον ενέπνευσαν, για την Ελλάδα και την ελληνική κουλτούρα και, φυσικά, δεν παρέλειψε να πει δυο λόγια και για την Καλαμάτα.
Ας δούμε, όμως, τι έχει ο ίδιος να μας πει παρακάτω…
Από τη Ρώμη στην Αθήνα με τα… πόδια και μέσα από αυτό προέκυψε ένα ντοκιμαντέρ. Μίλησέ μας για αυτήν την εμπειρία.
Ήταν 25η Μαΐου 2015 όταν παρέα με τρεις φίλους μου ξεκινήσαμε από τη Ρώμη με τα πόδια έχοντας ως προορισμό την Αθήνα. Χρησιμοποιώντας κυρίως την εφαρμογή google maps και έχοντας ως προσανατολισμό τη θάλασσα, περπατήσαμε κατά μήκος της και μετά από 41 μέρες φτάσαμε στο Μπάρι. Και στη συνέχεια στην Πάτρα, μία ημέρα πριν το δημοψήφισμα, στις 3 Ιουλίου. Στην Ελλάδα, όμως, έφτασα μόνος, αφού άφησα τους φίλους μου γιατί ένιωσα την ανάγκη να κάνω το τελευταίο κομμάτι με τον… εαυτό μου! 10 μέρες μετά περίπου ήμουν πλέον στην Αθήνα.
Και η πηγή έμπνευσης για όλο αυτό;
Η πηγή της έμπνευσής μου για το ντοκιμαντέρ ήταν μια παλιά ιστορία αγάπης. Είπα στον εαυτό μου “την αγαπώ τόσο πολύ που θα μπορούσα ακόμα και να περπατήσω μέχρι την Αθήνα” …
Ελληνίδα η κοπέλα;
Ναι.
Πως σου φαίνεται η ελληνική κουλτούρα και πώς προέκυψε το ενδιαφέρον σου για το ρεμπέτικο;
Μου αρέσει η ελληνική κουλτούρα γιατί έχει κοινά στοιχεία με την ιταλική, una faccia, una razza, που λέμε, αλλά ταυτόχρονα είναι διαφορετική και εξωτική. Πάντα αγαπούσα τη μουσική και είχα ροκ ακούσματα από την παιδική και εφηβική μου ηλικία, τα οποία, όμως, βαρέθηκα και άρχισα να αναζητώ καινούργια είδη. Εκεί έπαιξαν σημαντικό ρόλο κάποιοι Έλληνες φίλοι μου, οι οποίοι με μύησαν στην ελληνική μουσική.
Θυμάσαι ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι που άκουσες;
Η πρώτη μου επαφή με την ελληνική μουσική ήταν μια διασκευή του τραγουδιού “Το μινόρε της αυγής”. Στη συνέχεια άκουσα και το πρωτότυπο.
Πρώτη φορά στην Καλαμάτα; Πως σου φαίνεται;
Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι την Καλαμάτα, με προσκάλεσε η κα. Τζίνα Πετροπούλου για το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο καλό. Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους, σκηνοθέτες και γενικά ανθρώπους του κινηματογράφου, και θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή τοποθεσία για να γνωριστείς με κόσμο και να περάσεις καλά.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Αυτήν την περίοδο ολοκληρώνω ένα ντοκιμαντέρ για τους μετανάστες στο λιμάνι του Πειραιά, οι οποίοι μεταφέρονται στη Γαλλία και στο Βέλγιο. Οπότε το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται την όλη διαδικασία της μετανάστευσης.
Και για την προσωπική σου ζωή;
Θα ήθελα να μετακομίσω στην Αθήνα, δεν έχω τίποτα να κάνω στη Ρώμη και μπορώ να πω ότι ξέρω περισσότερους ανθρώπους στην Αθήνα ακόμα και επαγγελματικά. Η δουλειά μου εκτιμάται πολύ εδώ. Αγαπώ τη χώρα, αγαπώ και τη γλώσσα. Οπότε… Ξέρω για την κρίση αλλά είμαι νέος και μπορώ να ζήσω και με λίγα. Καλύτερα να είσαι φτωχός σε μία φτωχή χώρα παρά φτωχός σε μια μεγάλη χώρα, όπως η Αγγλία για παράδειγμα στην οποία σπούδασα.
Κάτι που θα ήθελες να πεις σε αυτούς που θα διαβάσουν αυτήν τη συνέντευξη…
Χμμμ… Σε αυτούς που θα διαβάσουν τη συνέντευξη ή θα ακούσουν αυτήν την ιστορία, θέλω να πω ότι είμαι οκ και σε καμία περίπτωση να μην σκεφτούν… “αχ αυτή η ιστορία με τον θλιμμένο τύπο που περπατάει από τη Ρώμη ως την Αθήνα με πληγωμένη καρδιά”. Είμαι, άλλωστε, καλύτερα και κατάφερα να βρω και πάλι την αγάπη!
Παρακάτω μπορείτε να δείτε την ταινία μικρού μήκους του Thomas Kunstler για το ρεμπέτικο, γυρισμένη με την τεχνική του stop motion, με την οποία ασχολείται. Είναι εμπνευσμένη από την αγάπη και την αγάπη για τη ρεμπέτικη μουσική.
Φωτογραφίες: Ανδρέας Καρασπήλιος
Ερωτήσεις – Μετάφραση: Διονύσης Γιαννόπουλος
Επιμέλεια: Κυριακή Παπακωνσταντίνου
