Η κρίση φέρνει ευκαιρίες υποστηρίζουν μερικοί.

Ίσως να είναι έτσι, αρκεί να εφαρμόσουμε όμως  το «συν Αθηνά και χείρα κίνει»

Τι εννοώ με αυτό;

Μα φυσικά να κάνουμε σε υπερθετικό βαθμό όσα δεν είχαμε σκεφτεί στο παρελθόν να κάνουμε ή να εφαρμόσουμε ιδέες και πρακτικές που θεωρούμε πως θα μας φέρουν κέρδος ή τέλος να ρισκάρουμε για να κάνουμε κάτι καινοτόμο, πρωτοποριακό και ξεχωριστό.

Αυτά αφορούν κυρίως την επιχειρηματικότητα που την περίοδο αυτή περνά δύσκολες στιγμές και μόνο στο πείσμα και στην αυτοθυσία των ενδιαφερομένων, συντηρούνται επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας.

Η Ελλάδα κυρίως είναι μία Χώρα παροχής υπηρεσιών. Αυτό μας έμεινε να κάνουμε πλέον και πρέπει να το κάνουμε καλά! Δηλαδή να παρέχουμε υπηρεσίες ποντάροντας στην ποιότητα, στην ευγένεια, στην καινοτομία και στη μοναδικότητα.

Ο τόπος μας, η Μεσσηνία, μετά την αποβιομηχάνιση και τη μείωση του αγροτικού τομέα στράφηκε κυρίως στον τουρισμό. Ο αναπτυξιακός νόμος και ευρωπαϊκά προγράμματα περιστράφηκαν κατά κύριο λόγο στον τουρισμό.

Μικρές αγροτουριστικές μονάδες και μικρές οικογενειακές τουριστικές επιχειρήσεις ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια στη Μεσσηνιακή ενδοχώρα και χωρίς κάποιο σχεδιασμό, κάποια ενημέρωση και καθοδήγηση, άνθρωποι άλλων αφετηριών βρέθηκαν να υπηρετούν τον τουρισμό. Η άγνοια και η καπατσοσύνη ορισμένων τουριστικών πρακτόρων κυρίως του εξωτερικού οδήγησε στην εκμετάλλευση αντί πινακίου φακής των επιχειρήσεών τους και το πρόσκαιρο κέρδος οδήγησε στην εγκατάλειψη του αγροτικού τομέα και της αγροτικής παραγωγής τους.

Άναρχα λοιπόν και χωρίς κατεύθυνση κινηθήκαμε τα τελευταία χρόνια, θεωρώντας πως μόνο η Πολιτεία πρέπει να νοιαστεί για τις επιχειρήσεις μας και πως «κουτσά στραβά» θα κερδίσουμε έστω κι αν εμείς αδιαφορούμε.

Βλέπουμε όμως σήμερα το σκηνικό ν΄αλλάζει άρδην και όσα θεωρούσαμε ως σταθερές να εξαφανίζονται. Οι Έλληνες κυρίως που τροφοδοτούσαν τουριστικά τη Μεσσηνία, ελάττωσαν ή σταμάτησαν παντελώς τις εξορμήσεις τους, με αποτέλεσμα, το τουριστικό μας προϊόν στο οποίο είχαμε ποντάρει και εξ αιτίας της νέας ενασχόλησης είχαμε εγκαταλείψει τη γη μας, να μη μπορεί πλέον να μας προσφέρει ένα καλό εισόδημα.

Προσωπικά πάντοτε τονίζω πως ο τουρισμός είναι τόσο πολύ ευάλωτο προϊόν που επηρεάζεται από γεγονότα, τάσεις και πολιτικές, που είναι καταστροφικό το να ποντάρουμε αποκλειστικά σ΄αυτόν. Πως όμως μέσα στο δύσκολο τουριστικό περιβάλλον και στο μεγάλο ανταγωνισμό θα σταθεί ο μικρός μας τόπος; Πως θα κερδίσει την τουριστική πελατεία από άλλους εξίσου συναρπαστικούς προορισμούς;

Μόνο με την ποιότητα, την άριστη παροχή υπηρεσιών, το καθαρό και φροντισμένο περιβάλλον, τη δυνατότητα στον επισκέπτη μας να κάνει νέα πράγματα στον τόπο μας, να δοκιμάσει γεύσεις, να νοιώσει το σφυγμό της ζωής μας, να μυρίσει τις μυρωδιές του τόπου μας, να ζήσει το όνειρό του με λίγα λόγια!

Ας του δώσουμε τη δυνατότητα να ονειρευτεί και δε θα μας ξεχάσει ποτέ!

Αντωνία Μπούζα

Ελλαδικό