Ο πρώτος ανιδιοτελής εθελοντής, σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, ήταν ο Προμηθέας, ο Τιτάνας που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους και μαζί τούς χάρισε τη γνώση και τις τέχνες.
Σήμερα ο εθελοντισμός, ή καλύτερα το κίνημα του εθελοντισμού αποτελεί την υγιή αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στα καθημερινά φαινόμενα της αδράνειας, της αποχής και της παθητικότητας, της ανθρώπινης βίας, δυστυχίας και ιδιαίτερα της επιβίωσης, προβλήματα που δημιούργησε η κοινωνικοοικονομική κρίση.
Ο εθελοντισμός μπορεί να γίνει αντιληπτός ως μια μεγάλη δύναμη ελπίδας και αισιοδοξίας για τον σύγχρονο κόσμο. Δεν είναι μόδα ούτε φιλανθρωπία. Είναι ένας τρόπος αλληλοβοήθειας και ένα μήνυμα για όλους τους άλλους, ότι αν κάποτε βρεθούν σε δύσκολη θέση θα υπάρξει κάποιος που θα τους συμπαρασταθεί.
Πού όμως μπορεί κανείς να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως εθελοντής;
Στη χώρα μας, η εθελοντική δράση καλύπτει πάρα πολλούς τομείς και προσφέρεται από διάφορους φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς.
Στην Καλαμάτα λειτουργούν πολυάριθμες και ποικίλες εθελοντικές δομές με σκοπό την προαγωγή του αλτρουϊσμού και της αλληλοβοήθειας και οι εθελοντές στην πόλη και το Δήμο μας είναι 100άδες, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες.
Μερικές από αυτές τις δομές που δραστηριοποιούνται στην Καλαμάτα είναι:
-Επιτροπή Εθελοντισμού
-Δημοτικό Κοινωνικό Παντοπωλείο Δήμου Καλαμάτας
-Κοινωνικό Ιατρείο
-Παιδικά Χωριά SOS
-Ερυθρός Σταυρός
-ΚΕΚΥΚΑμεΑ
-Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας
-Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών Καλαμάτας
-Κέντρο Ημέρας Για Παιδιά Και Εφήβους Με Αυτισμό Μεσσηνίας
-Κέντρο Νέων Καλαμάτας
*Παραπάνω αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες εθελοντικές δομές. Σε επόμενο άρθρο θα αναφερθούμε σε όλες τις εθελοντικές δομές που λειτουργούν στον Δήμο μας, παρέχοντας και πληροφορίες γι’ αυτές.
Αλλά γιατί κάποιος να κάνει εθελοντισμό;
Για να απαντήσουμε στην ερώτηση αυτή, συμβουλευτήκαμε τη Χαριέττα Λιακάκη, Συμβουλευτική Ψυχολόγο MSc – Ψυχοθεραπεύτρια από την Καλαμάτα.
Όπως μας είπε: «Γιατί πρώτα από όλα, κάποιος μέσα από τον εθελοντισμό ζητάει να ικανοποιήσει προσωπικές αξίες και ανθρωπιστικές ανησυχίες. Όταν μάλιστα ο ίδιος έχει και θρησκευτικά πιστεύω, το ότι δίνει από τον εαυτό του και από το χρόνο του στους συνανθρώπους του νιώθει πως τον οδηγεί πιο κοντά στον ίδιο το Θεό.
Επίσης, δεν είναι λίγοι αυτοί που στρέφονται στον εθελοντισμό για να χτίσουν εμπειρία πάνω σε μια συγκεκριμένη ειδικότητα και να μάθουν έτσι περισσότερα πράγματα για το αντικείμενο που τους ενδιαφέρει μέσα από αυτόν. Αν και εθελοντική, εξακολουθεί να είναι μια επαγγελματική εμπειρία που αργότερα θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν στο βιογραφικό τους όταν θα κάνουν αίτηση για μία παρόμοια θέση. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε και πόσοι καταλήγουν να βρίσκουν δουλειά σε οργανισμούς όπου αρχικά προσέφεραν την εργασία τους εθελοντικά.
Μέσα από τον εθελοντισμό και την προσφορά, κάποιος γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του, εξελίσσεται σαν άνθρωπος – αφού προσθέτει στην εμπειρία της ζωής του – και γνωρίζει καινούριους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα και στόχους. Συνδέεται περισσότερο με την κοινότητα που ζει και γίνεται περισσότερο κοινωνικά ευαισθητοποιημένος.
Σε υπαρξιακό επίπεδο ο εθελοντισμός δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για όλα τα καλά που έχει στη ζωή του δίνοντας κάτι πίσω στους άλλους που είναι λιγότερο τυχεροί.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πώς για όλους τους παραπάνω λόγους και για το προσωπικό νόημα που μπορεί να δοθεί από τον καθέναν από εμάς, το να γίνει κάποιος εθελοντής και να υπηρετήσει αφιλοκερδώς κάποιο σκοπό κάνει καλό στην αυτοεικόνα του και μεγαλώνει την αξία που νιώθει σαν άτομο. Μέσα από την προσφορά του μαθαίνει να βάζει στην άκρη τους προσωπικούς του “δαίμονες” και να δίνει βαθύτερο, ουσιαστικότερο νόημα στην καθημερινότητα του, αφού μέσα από τον εθελοντισμό έρχεται σε επαφή με τη χαρούμενη, την ξένοιαστη, την πιο δημιουργική του πλευρά».
