“Έχω περάσει μόνο έξω από το Πανεπιστήμιο και τώρα, μέσα σε μια μόνο στιγμή, πήρα και δικτατορικό”, ήταν η φράση που είπε η Μεσσήνια ποιήτρια Κική Δημουλά αμέσως μετά το τέλος της αναγόρευσή της ως επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η αναγόρευση της ποιήτριας πραγματοποιήθηκε στις 6 Ιουνίου 2017, στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου. Η Βασιλική Ράδου, πατρικό όνομα της Κικής Δημουλά, γεννήθηκε στην Αθήνα, την ίδια ημερομηνία (6 Ιουνίου) το 1931. Με δυο γονείς από τη Μεσσηνία και με τη μητέρα της, συγκεκριμένα, γεννημένη στη Μεσσήνη, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί η μεσσηνιακή καταγωγή της. Το 2012, άλλωστε, ανακηρύχθηκε επίτιμη δημότης Μεσσήνης και τιμήθηκε με το χρυσό κλειδί της πόλης.
Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι η τρίτη γυναίκα, που έτυχε αυτής της τιμής, από το ανώτατο αυτό ίδρυμα της Ελλάδας. Επιπλέον, τον Μάιο του 2015 αναγορεύθηκε επίτιμη διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και οι διακρίσεις της δεν έχουν τέλος…
Η ποίηση της μεταγλωσσική, τόσο συγκεκριμένη όσο αφηρημένη. Ανάμεσα σε κυριολεξία και μεταφορά, ανάμεσα στην «ύπαρξη» και την «ανυπαρξία», ανάμεσα στο «αυτό» και στο «κάποιο». Τα θέματα που απασχολούν τα ποιήματα της περιστρέφονται γύρω από τον άνθρωπο… απουσία, φθορά, απώλεια, μοναξιά, έρωτας, χρόνος. Και όπως η ίδια έχει αναφέρει «Δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλα σοβαρότερα για εμένα».
Συνεπαίρνει τόσο με τα ποιήματά της όσο με τον λόγο της. Κάθε φορά που την ακούς είτε να μιλάει είτε να απαγγέλλει, χάνεσαι στις σκέψεις σου. Κάθε της λέξη και ένα ερέθισμα. Κάθε της φράση και ένας στίχος. Κάθε της παύση και ένα γιατί…
Δείτε επίσης:
Η Μεσσήνια ποιήτρια Κική Δημουλά
