Αγαπώ την πόλη μου σημαίνει γνωρίζω την πόλη μου. Γνωρίζω τις ομορφιές της, τις ιδιαιτερότητές της, τις γωνιές της που την κάνουν να ξεχωρίζει.
Ένα ακόμη σημείο της Καλαμάτας που αξίζει να γνωρίσουμε, να περπατήσουμε και, φυσικά, να… αγαπήσουμε, είναι το λιμάνι της Καλαμάτας αλλιώς Ντουάνα, όπως ονομαζόταν η περιοχή παλαιότερα.
Η περιοχή της παραλίας ονομαζόταν Ντουάνα (ή Δουάνα στα Ενετικά) και το 1860 μεταφέρθηκε εκεί όπου είναι ακόμα και σήμερα το τελωνείο.
Στις αρχές του 20ου αιώνα το λιμάνι της Καλαμάτας ήταν το πέμπτο σπουδαιότερο της χώρας. Από εκεί εξάγονταν τα προϊόντα της μεσσηνιακής γης και έφευγαν υπερωκεάνια γεμάτα μετανάστες για την Αμερική.
Η θέα από το συγκεκριμένο σημείο. Ο Ταΰγετος γίνεται “ένα” με τη θάλασσα.
Το κτήριο όπου στεγάζονταν οι Κυλινδρόμυλοι …αποτελούσαν μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές μονάδες της Καλαμάτας.
Η κατασκευή του λιμανιού και του λιμενοβραχίονα έγινε το 1897 από το Γάλλο μηχανικό λιμανιών Πασκάλ, με εργολάβο τον κ. Μάτσα και το έργο ολοκληρώθηκε το 1901 από τους Λουδοβίκο Πετριμέρτ και Καίσαρα Ρασπίνι.
Ο αρχικός οικισμός ήταν εμπορικά μαγαζιά, αλαταποθήκες και μικρά σπίτια…
Το λιμάνι αποτέλεσε πηγή ζωής για την Καλαμάτα. Ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της μεγάλης εμπορικής ανάπτυξης και της οικιστικής επέκτασής της από το κάστρο έως την παραλία.
Φωτογραφίες: Κάλλι Κολόζη
Δείτε επίσης:
Αγαπώ την πόλη μου: Αγ. Δημήτριος (photos)
Αγαπώ την πόλη μου: Νέδοντος (photos)
Αγαπώ την πόλη μου: Αγία Βαρβάρα (photos)
Αγαπώ την πόλη μου: Ράχη (photos)
