Στα σύνορα μεταξύ των νομών Μεσσηνίας και Αρκαδίας αλλά εντός των ορίων του νομού Μεσσηνίας, κοντά στο χωριό Δασοχώρι, σε μια κατάφυτη περιοχή, θα συναντήσετε ένα ιδιαίτερο εκκλησάκι για το οποίο έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά, τον Ναό της Αγίας Θεοδώρας.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο εκκλησάκι που προκαλεί και βάζει σε σκέψεις τους επισκέπτες τους, καθώς 17 δέντρα, που φτάνουν σε ύψος τα 20 μέτρα, βγαίνουν από τη στέγη του. Οι ρίζες των δέντρων δεν είναι ορατές και διακρίνονται μόνο οι κορμοί και τα κλαδιά που περνούν μέσα από τους τοίχους και τη στέγη. Χαρακτηρίζεται ως θαύμα της φύσης…
Η εκκλησία είναι βυζαντινή και ανεγέρθηκε τον 12 αιώνα μ.Χ. προς τιμή της Αγίας Θεοδώρας που εκτελέστηκε στην περιοχή. Έχει μόλις τέσσερα μέτρα πλάτος και πέντε μέτρα μήκος και γιορτάζει κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου. Έχει μπει στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες ως «θαυμαστό ναΐδριο» …
Για τη ζωή και το τέλος της Αγίας Θεοδώρας και κατ’ επέκταση για το πως δημιουργήθηκε ο ναός έχουν αναφερθεί δύο κυρίως ιστορίες…
Υπάρχουν δυο εκδοχές για τη ζωή και το τέλος της Αγίας Θεοδώρας.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή ήταν κόρη του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Η΄ της Μακεδονικής δυναστείας και βασίλεψε σαν άντρας για έναν χρόνο, ώσπου ο Μιχαήλ ΣΤ΄ ο Στρατιωτικός τη διαδέχθηκε. Τότε ο ίδιος υποστήριξε ότι η Θεοδώρα αρρώστησε και πέθανε, ενώ πολλοί υποψιαζόταν ότι τη δολοφόνησε και την έθαψε εκεί που βρίσκεται σήμερα το εκκλησάκι.
Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, η Θεοδώρα καταγόταν από τη Βάστα της Πελοποννήσου και ήταν το μεγαλύτερο παιδί μιας φτωχής οικογένειας. Την περίοδο εκείνη ένας άντρας από κάθε οικογένεια έπρεπε να συμμετέχει στον στρατό, αλλά ο πατέρας της ήταν άρρωστος και η οικογένεια πολύ φτωχή για να μισθώσει κάποιον μισθοφόρο να πάρει τη θέση του. Για τον λόγο αυτό, η Θεοδώρα αποφάσισε να υποδυθεί τον άντρα και να συμμετέχει εκ μέρους της οικογένειάς της στο στρατιωτικό σώμα του χωριού. Η Θεοδώρα δεν υστερούσε σε τίποτα από τους άλλους στρατιώτες.
Ήταν θαρραλέα και ήξερε να μάχεται. Τότε μια κοπέλα πιστεύοντας πως είναι άντρας την ερωτεύτηκε. Η Θεοδώρα προσπάθησε να την απομακρύνει και τότε η νεαρή κοπέλα αποφάσισε να την εκδικηθεί. Κοιμήθηκε με έναν άλλο στρατιώτη, έμεινε έγκυος και υποστήριξε στον Διοικητή του στρατού ότι το παιδί που περίμενε ήταν από τη Θεοδώρα. Η Θεοδώρα αρνήθηκε να την παντρευτεί και την καταδίκασαν σε θάνατο γιατί ατίμασε την τιμή της κοπέλας. Μέχρι την τελευταία στιγμή αρνήθηκε να αποκαλύψει το μεγάλο της μυστικό και τελικά τη σκότωσαν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η εκκλησία.
Σύμφωνα με την παράδοση, τα τελευταία λόγια της Αγίας Θεοδώρας ήταν: «Κάνε Κύριε τα χρόνια μου να γίνουν δέντρα και το αίμα μου νερό να τα ποτίζει».
Το 1996 το εργαστήριο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου της Πάτρας κλήθηκε από τη Διεύθυνση Αναστηλώσεων Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων να μελετήσει το διατηρητέο κτίσμα ώστε να προβεί στη συνέχεια η Διεύθυνση στην αποκατάστασή του. Tα αποτελέσματα της έρευνας αυτής έχυσαν άπλετο φως στο μυστήριο και έδωσαν στη Διεύθυνση Αναστηλώσεων Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων όλες τις αναγκαίες απαντήσεις για να προχωρήσει με ασφάλεια στην αποκατάσταση της Εκκλησίας της Αγίας Θεοδώρας. Αποδείχθηκε ότι στην πραγματικότητα οι ρίζες των δέντρων περνώντας μέσα από τους τοίχους καταλήγουν στο έδαφος, ενώ οι κορμοί και τα κλαδιά αναρριχώνται και βρίσκουν διέξοδο από τη στέγη.
Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από το διαδίκτυο.
