Εκείνος κι εκείνη, μία ημέρα όπως όλες τις άλλες απλώς… συναντήθηκαν! Στο ασανσέρ, στη δουλειά, τυχαία. Μετά την πρώτη συνάντηση συνήθως έρχεται η πρώτη κίνηση. Ας μπούμε, λοιπόν, στο μυαλό εκείνης κι εκείνου κάπου σε αυτή τη φάση της “σχέσης” τους.
…η συνέχεια
Εκείνος
– Είμαι με τα ρεμάλια για τσιπουροκατάσταση και αφού έχω φάει και τις οδοντογλυφίδες από το τραπέζι, τους ανακοινώνω ότι είμαι “ερωτευμένος” με εκείνη…
– Αρχίζει το δούλεμα του τύπου εχθές δεν ήσουν ερωτευμένος και με τη Γιάννα, προχθές με την Ελένη και τα συναφή;
– Όπα παιδιά μισό, αφού τρώω και ένα κεφτέ, ακόμα τους εξηγώ την κατάσταση στο ασανσέρ και ότι η κοπέλα μου αρέσει πραγματικά.
-Μετά από κάνα τρίωρο… είναι πλέον πρωί, ψάχνω απεγνωσμένα ένα πουκάμισο που να μου κάνει… είπαμε εχθές έφαγα και ήπια έναν ολόκληρο κατάλογο! Είναι 9:05 και έπρεπε να είμαι στη δουλειά από τις 9:00, βάζω ότι βρω και φεύγω για το γραφείο.
-Πηγαίνοντας, λοιπόν, προς το γραφείο, λίγο πιο πίσω από την είσοδο της πολυκατοικίας τη βλέπω, έρχεται, κάτι με πιάνει πάλι, κόβω βήμα και καλά για να μπούμε παρέα… με έχει δει, ναι , ρε φίλε μου χαμογελάει. Ευτυχώς που είμαι κούκλος με ότι και αν βάλω.
-Συναντιόμαστε, μου δίνει το χέρι, χαμογελάμε και λέμε ταυτοχρόνως καλημέρα, μας πιάνει ένα αμήχανο γέλιο και συνεχίζουμε την κουβέντα.
-Τι να κάνω; Να της πω να βγούμε; Λες να με περάσει για λιγούρη; Να μου πεις δεν είμαι; Είναι και νωρίς ρε γαμώτο, δεν έχω καθόλου υπομονή, όμως.
–Δεν βαριέσαι ότι είναι να γίνει θα γίνει, αφού το βλέπω ότι το θέλει και αυτή. Λοιπόν, της λέω, δεν το κάνω συνέχεια αυτό, αλλά από την πρώτη στιγμή που σε είδα, μου έχει γεννηθεί η επιθυμία να σε γνωρίσω καλύτερα. Πω λες να ακούστηκα πολύ φλώρος;
–Ξαφνιάστηκε λίγο, την έπιασε πάλι το αμήχανο γελάκι… Μην τα πολυλογούμε τώρα, είπε πως θα ήθελε να με γνωρίσει και αυτή και κλείσαμε ραντεβουδάκι.
–Όχι μόνο δεν κοιμόμουν όρθιος για άλλη μια μέρα στη δουλειά αλλά κέρασα και όλο το γραφείο καφέδακι και τυρόπιτα. Είχα πιάσει το στοίχημα, βέβαια, εχθές, αλλιώς…
Εκείνη
-“Ήταν πολύ όμορφος ρε Μαρία” της λέω με συγκρατημένο ενθουσιασμό, ενώ πίνω ακόμα μια γουλιά από τον 5ο καφέ της ημέρας. Δεν θα φάω τίποτα σήμερα γιατί πρέπει να χάσω 3 κιλά άμεσα. Θα πίνω μόνο νερό, της λέω “Και αέρα κοπανιστό” μου λέει αυτή. “Είδα στο ίντερνετ μία φοβερή δίαιτα που κάνει η Μέγκαν Φοξ, αυτή θα κάνω” σκέφτομαι φωναχτά. Η Μαρία κάνει τον σταυρό της και παράλληλα μου ζητάει περισσότερες λεπτομέρειες για το “αγόρι”.
-Είναι μελαχρινός, σικάτος, χαμογελαστός, ευγενικός… η περιγραφή μου κρατάει κάνα μισάωρο άσχετα που τον είδα μόλις 1 λεπτό. “Να του πεις να βγείτε όταν τον ξαναδείς” μου λέει. Ε όχι, σκέφτομαι, ο άντρας πρέπει να είναι ο κυνηγός, αυτός πρέπει να μου πει να βγούμε ή να του πω εγώ για να δει ότι είμαι ακομπλεξάριστη; Αρχίζω και ιδρώνω, φυσάω, ξεφυσάω. Να ακολουθήσω κάποια στρατηγική; Να το παίξω λίγο πολυάσχολη; Να δείξω χαλαρή; Η φίλη μου με μουτζώνει και παραγγέλνει ένα burger ενώ την κοιτάζω απειλητικά “Τι;;;; Είναι από τη δίαιτα της Μέγκαν Φοξ” μου λέει και γελάει.
-Το επόμενο πρωί πηγαίνοντας προς τη δουλειά αργοπορημένη, ως συνήθως, (η αντίληψή μου για τον χρόνο είναι υπεραισιόδοξη είναι η απάντηση μου όταν με ρωτάνε γιατί αργώ πάντα. Επίσης, επικαλούμαι και κάτι άρθρα από κάτι ανύπαρκτα πανεπιστήμια που λένε ότι οι άνθρωποι που αργούν στα ραντεβού τους είναι πιο αισιόδοξοι, για να τους δείξω ότι αυτοί έχουν το πρόβλημα, αν και κατά βάθος το κάνω για να μην φάω ξύλο), τον βλέπω, λοιπόν, έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας. Χαμογελάω. Πάλι πρώτη, ντάξει σκέφτομαι, χαζοχαρούμενη θα με περάσει ο άνθρωπος.
-Κάνουμε μία χειραψία, δυνατή όπως και την πρώτη φορά και πριν προλάβω να σκεφτώ τίποτα (περίεργο το ξέρω) μου λέει πως θα ήθελε να με γνωρίσει καλύτερα. “ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;;;;;;;;;; ΑΛΗΘΕΙΑ;;;;;;;;;” ουρλιάζει η φωνή στο μυαλό μου και με φαντάζομαι να κάνω τον χορό της ξέφρενης χαράς με τη φαντασία μου. (Ξέρετε αυτόν τον χορό που χορεύεις αλλοπρόσαλλα σαν να μην σε βλέπει κανείς, σαν να επικαλείσαι το πνεύμα της βροχής στην έρημο Σαχάρα, με φτερά στο κεφάλι και φούμο στο πρόσωπο).
-Του απαντάω συγκρατημένα “ναι” αλλά μόνο στο μυαλό μου νομίζω ότι ακούστηκα συγκρατημένη. Τι θα βάλω, Παναγία μου; Θα ‘χω προλάβει να χάσω τα 3 κιλά; Να βγω στα μαγαζιά να βρω κάτι καλό να φορέσω. Τίποτα δεν έχω! Και κομμωτήριο να πάω! Αλλά να φανεί ανεπιτήδευτο.
-Ανεβαίνω στο γραφείο και τα παιδιά με ρωτάνε γιατί χαζογελάω. Τους λέω μία γρήγορη, πανάθλια δικαιολογία κι ανοίγω τον υπολογιστή με σκοπό να βρω κι άλλες δίαιτες.
Χμ… Λέω τελικά να κάνω τη δίαιτα της Τζένιφερ Άνιστον.
…to be continued
“Εκείνη κι εκείνος”
Λένε ότι οι άνδρες προέρχονται από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη. Καλά, ίσως να μην προερχόμαστε πράγματι από άλλους πλανήτες, πάντως σίγουρα τα δύο φύλα σκέφτονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο και συνήθως αυτός ο τρόπος οδηγεί σε μεγάλες παρεξηγήσεις και μερικές φορές σε… διαμάχες!
Η στήλη “Εκείνη κι εκείνος” δημιουργήθηκε με σκοπό να περιγράψει θέματα της καθημερινότητας μέσα από τα μάτια μίας γυναίκας και ενός άνδρα, πάντα με αρκετή δόση χιούμορ!
Εκείνος: Εμείς οι άνδρες, λένε, πως σκεφτόμαστε με απλοϊκό τρόπο, δίχως να υπεραναλύουμε ιδιαίτερα το τι συμβαίνει γύρω μας και σε προσωπικό επίπεδο. Οι γυναίκες από την άλλη μεριά… Ας μην το αναλύσουμε.
Εκείνη: Σαν γυναίκα το μόνο που εύχομαι θα ήταν να μπορώ να διαθέτω αυτό το κουτάκι στο μυαλό μου το οποίο περιλαμβάνει το απόλυτο “τίποτα”. Αυτό δηλαδή το οποίο διαθέτουν οι άνδρες ή που πιστεύουμε εμείς οι γυναίκες ότι διαθέτουν οι άνδρες. Γιατί αντίθετα από αυτούς, η γυναικεία σεναριολογία θα μπορούσε να είναι ολόκληρη επιστήμη και είναι ικανή να «βάλει κάτω» και τον πιο έμπειρο συνωμοσιολόγο του πλανήτη!
Εκείνη: Κάλλι Κολόζη Ι Εκείνος: Σταύρος Παναγιωτόπουλος
Δείτε επίσης:
