Διαβάζουμε τα άρθρα της καθημερινά εδώ και πολλά χρόνια. Τη βλέπουμε σε εκδηλώσεις, συνεντεύξεις Τύπου, σε διάφορα πολιτιστικά δρώμενα. Δίνει το δημοσιογραφικό… παρών τόσο μέσω της φυσικής της παρουσίας όσο και μέσω του γραπτού της λόγου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Καλαμάτα και φοίτησε στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, συμπληρώνοντας φέτος το Καλοκαίρι 20 χρόνια στο δημοσιογραφικό επάγγελμα. Ξεκίνησε από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Κανάλι 1 Καλαμάτας», έμαθε πολλά δουλεύοντας στις εφημερίδες «Ελευθερία» και «Θάρρος» και σήμερα συνεχίζει στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Kalamata Journal».
Ο λόγος γίνεται για τη δημοσιογράφο Μαρία Νίκα, η οποία, όπως μας αναφέρει, όταν ήταν στη Σχολή, πίστευε ότι με τη δημοσιογραφία μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο. Σήμερα, είναι πιο προσγειωμένη. Ωστόσο, λατρεύει τη δουλειά της, γιατί είναι ένα “ανοιχτό πανεπιστήμιο”, μέσα από αυτή έχει γνωρίσει ανθρώπους και έχει βρεθεί σε τόπους που ούτε καν είχε φανταστεί.
Ας γνωρίσουμε τη Μαρία καλύτερα παρακάτω…
Το πρώτο πράγμα που κάνω το πρωί είναι να ανοίξω τον υπολογιστή και το ραδιόφωνο.
Τον περισσότερό μου χρόνο ξοδεύω στη δουλειά.
Μ’ αρέσει στην Καλαμάτα η θάλασσα.
Με εκνευρίζει στην Καλαμάτα η έλλειψη πρασίνου.
Αγαπημένος προορισμός είναι όλοι. Ταξίδι να ΄ναι κι όπου να ΄ναι!
Αυτό τον καιρό με προβληματίζει η οικονομική μου κατάσταση.
Οι φίλοι για μένα πιστεύουν ότι είμαι ήρεμος άνθρωπος.
Εγώ για τον εαυτό μου πιστεύω ότι είμαι νευρικός άνθρωπος.
Με κάνει να γελάω η ταινία «Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε» των Σταύρου Τσιώλη – Χρήστου Βακαλόπουλου.
Ξεχωρίζω στον χαρακτήρα ενός άνδρα και μιας γυναίκας τη διακριτικότητα.
Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να πάθει κάτι κάποιος δικός μου άνθρωπος.
Τελευταία φορά έκλαψα πριν λίγες μέρες, μέσα σ’ ένα ασανσέρ.
Επιτυχία θεωρώ να κάνεις τη δουλειά που αγαπάς.
Ευτυχία θεωρώ την αγκαλιά της κόρης μου.
Η τελευταία φορά που είπα ψέματα ήταν την περασμένη Κυριακή. Ο Καμύ έχει πει ότι ελεύθερος είναι αυτός που μπορεί να ζήσει χωρίς να χρειάζεται να λέει ψέματα. Ελπίζω κάποτε να το καταφέρω.
Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει: «Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι».
Χαρακτήρισε με μια λέξη/φράση τη ζωή σου αυτή την περίοδο: «Τρέχω και δε φτάνω».
Η φωτογραφία της Μαρίας Νίκα είναι του Δημήτρη Ζώη.
“ξέρεις ποιος είμαι εγώ”
Η στήλη “ξέρεις ποιος είμαι εγώ” δημιουργήθηκε από τους συντάκτες του “Kalamata IN” με σκοπό να φέρουμε πιο κοντά στο κοινό της πόλης ανθρώπους που ακούμε καθημερινά, αλληλεπιδρούμε επαγγελματικά ή απολαμβάνουμε σε θεατρικές και μουσικές παραστάσεις.
Η ονομασία της εν λόγω στήλης προήλθε από την παλιά καλή εποχή της επαρχίας κι όχι μόνο, όπου οι άνθρωποι λογομαχούσαν με την φράση “Ρε, ξέρεις ποιος είμαι εγώ”… Μετά απο δεκαετίες που ακούγεται όλο και λιγότερο αποφασίσαμε με την ίδια αυτή φράση να τους γνωρίσουμε όλους, αλλά και να μας μάθουν όλοι προκαταβολικά!
Όλοι όσοι δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας ενδέχεται να πρωταγωνιστήσουν στη στήλη αυτή. Η δομή του περιεχομένου αποσκοπεί στο να αναδείξει με κοφτό τέμπο, σύντομες φράσεις αλλά και κρυμμένο χιούμορ κατά περιπτώσεις, τις ενδιαφέρουσες πλευρές της καθημερινότητάς μας.
Δείτε επίσης:
Ας γνωρίσουμε τον Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
Ας γνωρίσουμε τη Γιούλα Σαρδέλη
Ας γνωρίσουμε τη Στεύη Κουτσουδάκη
