Ένα διαζύγιο, μια κρίση μέσης ηλικίας, μια απόλυση ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κουβαλά μια μεγάλη στενοχώρια, μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε ψυχοσυναισθηματική αναταραχή.
Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας, θα βιώσουμε συμπτώματα κατάθλιψης. Οι λόγοι πολλοί και μπορεί να ποικίλουν για τον καθένα μας. Όταν αυτό συμβαίνει, είναι σημαντικό να είμαστε κοντά στους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν.
Πώς μπορούμε όμως στα αλήθεια να είμαστε πιο στηρικτικοί απέναντι σε ένα οικείο μας πρόσωπο όταν αυτό αντιμετωπίζει δυσκολίες; Σε τέτοιες περιπτώσεις σημαντικό είναι να:
- Ακούσετε χωρίς να κρίνετε: ακόμα και αν το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο φίλος σας, δε φαίνεται και τόσο σημαντικό, στα δικά σας τα μάτια, για αυτόν μπορεί να είναι. Αντί λοιπόν, του πείτε πώς θα έπρεπε να νιώθει, καλύτερα να του δώσετε το χρόνο που χρειάζεται, για να σας μιλήσει για τα συναισθήματα του. Για να είναι κάποιος καλός φίλος, χρειάζεται να μάθει να είναι ανοιχτός στο πώς νιώθει ο άλλος, και να μπορεί ακούει χωρίς να διακόπτει. Μην πέσετε στην παγίδα να νομίζετε ότι γνωρίζετε πως αισθάνεται. Κανείς δεν ξέρει. Ο κάθε άνθρωπος βιώνει τις καταστάσεις με το δικό τρόπο.
- Πάρετε την πρωτοβουλία για να συναντηθείτε: Σε δύσκολες περιόδους των ζωών των φίλων μας τείνουμε μερικές φορές να απομακρυνόμαστε, θεωρώντας ότι έτσι τους δίνουμε το χώρο για να βρουν τη λύση, σε αυτό που τους απασχολεί. Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα πολλές φορές, να νιώθουν ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά και να βιώνουν την όποια δυσκολία τους ακόμα πιο δυσβάστακτα. Καλό είναι λοιπόν -χωρίς να γινόμαστε πιεστικοί- να μην ξεχνάμε να τους προσκαλούμε σε γιορτές, εξόδους ή απλά σπίτι μας, για να δούμε μια ταινία παρέα ή απλά για να μοιραστούμε τα νέα μας.
- Μείνετε ανοιχτοί: Το να διεκδικούμε με διακριτικότητα την παρουσία του φίλου μας στη ζωή μας του δίνει χαρά αφού αισθάνεται ότι έχει ανθρώπους δίπλα του που τον αγαπούν no matter what. Μπορεί να δυσκολεύεται να ζητήσει τη βοήθειά μας ή να πάρει πρωτοβουλία για να μας πάρει τηλέφωνο, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε μας χρειάζεται δίπλα του. Κάντε, λοιπόν, τον εαυτό σας διαθέσιμο.
- Θυμήσετε στον ίδιο όλα αυτά που του έδιναν χαρά στο παρελθόν: Ένας φίλος που συναισθηματικά δεν είναι και στα καλύτερα του φαινομενικά τουλάχιστον αλλάζει. Αυτό σημαίνει ότι ίσως δε βρίσκει ενδιαφέρον σε παλιότερα πράγματα που τον ευχαριστούσαν, ίσως να γίνεται και πιο νευρικός και ευερέθιστος σε στιγμές. Καλό είναι να δοκιμάσουμε να τον «παρασύρουμε» λίγο στις παλιές του ασχολίες για να του θυμήσουμε όλα αυτά είναι εκεί και εξακολουθούν να τον «περιμένουν». Αν για παράδειγμα, έκανε προπονήσεις σε ποδοσφαιρική ομάδα τις οποίες τώρα έχει παρατήσει, θα ήταν ίσως μια καλή ιδέα να του προτείνουμε να πάμε να δούμε έναν αγώνα της συγκεκριμένης ομάδας μαζί. Ίσως αυτό τον βοηθήσει να θυμηθεί πόσο τον ευχαριστούσε να βρίσκεται εκεί με τους συμπαίκτες του.
- Πάτε με τους δικούς του ρυθμούς: ίσως παρόλα αυτά να μην έχει την ίδια διάθεση για να κάνετε μαζί τα πράγματα που παλιότερα μοιραζόσασταν οι δυο σας και σας έδιναν χαρά. Είναι φυσιολογικό. Παλιότερα δεν αισθανόταν έτσι και δεν αντιμετώπιζε τα δύσκολα συναισθήματα που αντιμετωπίζει τώρα. Δώστε του το χώρο να ανασκουμπωθεί και να ανασυντάξει τις δυνάμεις του χωρίς να τον κάνετε να νιώθει ενοχές για το αν αισθάνεστε εσείς παραμελημένοι. Ήδη το συναισθηματικό βάρος που κουβαλά ο ίδιος είναι αρκετό. Δεν χρειάζεται να νιώθει ότι πρέπει να κουβαλήσει και το δικό σας.
- Προτείνετε τη βοήθεια κάποιου ειδικού: Προφυλάξτε τον εαυτό σας. Παρόλο που νοιάζεστε για τον φίλο σας είναι σημαντικό να μην ξεχάσετε στο μεταξύ ότι δεν είστε ψυχολόγος. Αν τα προβλήματα του φίλου σας γίνονται πολύ τοξικά για τον ίδιο, για εσάς, αλλά και για τους ανθρώπους γύρω του, χρειάζεται να τον πείσετε να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό για να πάρει ακριβώς τη βοήθεια που χρειάζεται.
Δώστε το χρόνο στο φίλο σας ώστε να μπορέσει να βιώσει όλο αυτό που του συμβαίνει. Είτε είναι κατάθλιψη, είτε είναι πένθος, είτε υπαρξιακή κρίση, χρειάζεται το χρόνο του για να θεραπευτεί.
Παράλληλα όμως κάντε αισθητή την παρουσία σας με διακριτικότητα και ενσυναίσθηση. Την περίοδο αυτή μπορεί ο φίλος σας να μη θέλει καν να σηκώσει το τηλέφωνο. Μην το πάρετε προσωπικά. Το πιθανότερο είναι αυτή του η συμπεριφορά να έχει να κάνει με τον ίδιο και όχι με εσάς. Στείλετε του ένα μήνυμα απλά για να ξέρει, ότι τον σκέφτεστε και ότι παραμένετε στο πλάι του. Πιστέψτε με θα το εκτιμήσει, και η φιλία σας όταν όλα αυτά περάσουν, θα είναι πιο δυνατή από ποτέ.
