Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία: Οδός Βασιλέως Γεωργίου Α’

Δρόμοι της Καλαμάτας που τους διασχίζουμε καθημερινά. Έχουμε αναρωτηθεί πότε όμως που οφείλουν το όνομα τους; Σε αυτή τη σειρά δημοσιεύσεων θα επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε σε μεγάλο ποσοστό τον χάρτη των οδών της πόλης, ερμηνεύοντας τα ονόματα τους, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι εύκολο και σαφές να εξηγηθούν αλλά σε άλλες είναι ιδιαίτερα δύσκολη και μπερδεμένη η ερμηνεία τους.

Ακόμη και σε επίσημα έγγραφα του Δήμου δεν διευκρινίζεται επακριβώς η προέλευση της ονοματοδοσίας ορισμένων δρόμων. Επίσης, ορισμένοι δρόμοι έχουν αλλάξει όνομα στο πέρασμα του χρόνου, κάτι το οποίο παραμένει άγνωστο στους περισσότερους από εμάς. Τέλος, είναι σύνηθες το φαινόμενο ένας δρόμος να έχει ένα όνομα το οποίο να παραπέμπει σε πολλά πρόσωπα ή γεγονότα, ως αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλές ερμηνείες για την ονοματοδοσία του.

Παρακάτω θα μιλήσουμε για την οδό Βασιλέως Γεωργίου Α’. Ακολουθεί, λοιπόν, η προέλευση του ονόματος του εν λόγω δρόμου:

Αφιερωμένη στο Βασιλιά Γεώργιο τον Α’(1845 – 1913), καθώς επί της δικής του βασιλείας μεγάλωσαν τα γεωγραφικά όρια της Ελλάδας. Γεννήθηκε στη Δανία, στις 24 Δεκεμβρίου 1845. Το πλήρες όνομά του ήταν Πρίγκιπας Χριστιανός Γουλιέλμος Φερδινάνδος Αδόλφος Γεώργιος του Σλέσβιχ – Χόλσταϊν – Σόνντερμπουρκ – Γκλύξμπουρκ. Μετά την έξωση του Όθωνα από την Ελλάδα, αναλαμβάνει στις 18 Μαρτίου 1863 με το Β΄ ψήφισμα της Ελληνικής Συνέλευσης: ως “Βασιλεύς των Ελλήνων”. Επί της βασιλικής του θητείας εφαρμόζει την Αρχή της Δεδηλωμένης, δίνοντας εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Χαρ. Τρικούπη. Επίσης το 1909 γίνεται το κίνημα στο Γουδί και εμφανίζεται μια νέα προσωπικότητα ο Ελ. Βενιζέλος.

Η συνεργασία μεταξύ των δύο ανδρών θα είναι ειλικρινής πάντα στο πνεύμα της εθνικής ενότητας. Πολλές φορές λειτούργησε ως πυροσβεστήρας στις διαφωνίες μεταξύ Βενιζέλου (πρωθυπουργού) και πρίγκιπα Κωνσταντίνου (επικεφαλής του στρατεύματος). Στα χρόνια του προσαρτήθηκαν στην Ελλάδα τα Επτάνησα, η Κρήτη, η Ήπειρος, η Μακεδονία και τα Νησιά του Αιγαίου. Δυστυχώς όμως στις 18 Μαρτίου 1913 ο Γεώργιος Α΄ στην Θεσσαλονίκη θα δολοφονηθεί από τον Αλέξανδρο Σχινά, έναν περιθωριακό τύπο.

Πιστεύεται ότι πίσω από την δολοφονία του βασιλιά, κρυβόταν η Γερμανία, αφού ο Γεώργιος ήταν υποστηρικτής των δυνάμεων της Αντάντ. Ο Γεώργιος κατάφερε να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα σε μεγάλο βαθμό. Για τις Μεγάλες Δυνάμεις εθεωρείτο ο πλέον αξιόπιστος Έλληνας συνομιλητής. Ο θάνατός του ήταν μεγάλη απώλεια για την Ελλάδα. Είναι γεγονός πως ουδέποτε κατάφερε να φανατίσει τον ελληνικό λαό υπέρ ή εναντίον του. Επί των ημερών του, το πρόσωπο του Βασιλιά δεν είχε ένθερμους οπαδούς, ούτε εχθρούς, σε σχέση με άλλους Βασιλείς της Ελλάδος.

Η ονοματοθεσία ορίζεται με την απόφαση 458/1939 του Δήμου.

Δείτε τον δρόμο στον χάρτη

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Χρυσαΐδη για τις πληροφορίες.

Δείτε επίσης:

Ελλαδικό