Το Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας (πρώην Εθνικό Στάδιο), που βρίσκεται στη νοτιοανατολική συνοικία της πόλης κοντά στην ανατολική παραλία, εξελίσσεται σιγά σιγά σε κέντρο της αθλητικής δραστηριότητας στην πόλη μας.
Έτσι, με αφορμή το τελευταίο έργο που ολοκληρώθηκε, πήραμε τον φακό μας φωτογραφίζοντας τόσο τις εγκαταστάσεις του Σταδίου όσο και τον κόσμο να αθλείται.
Τα έργα στον χώρο του σταδίου ολοκληρώθηκαν ή βαίνουν προς ολοκλήρωση. Από τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017, άλλωστε, είναι σε λειτουργία και τα όργανα γυμναστικής εξωτερικού χώρου, τα οποία τοποθετήθηκαν πλησίον του Κλειστού της βόρειας κερκίδας.
Έτσι, δυο βήματα από τη θάλασσα μικροί και μεγάλοι μπορούν να χαίρονται τις αθλητικές εγκαταστάσεις και την outdoor προπόνηση.
Έχουν ολοκληρωθεί, επίσης, η πίστα skateboard, την οποία χαίρονται δεκάδες παιδιά, η πλαστικοποίηση του ανοικτού γηπέδου μπάσκετ, ο διάδρομος άθλησης παράλληλα με τον νότιο, τον ανατολικό και μέρος του βόρειου μανδρότοιχου του Δημοτικού Σταδίου, καθώς και το γήπεδο ξυλορακέτας.
Επιπλέον, το Στάδιο διαθέτει ποδοσφαιρικό αγωνιστικό χώρο με χλοοτάπητα διαστάσεων Α΄ Εθνικής και διεθνών αγώνων, εγκαταστάσεις στίβου διεθνούς επιπέδου: βαλβίδες ρίψεων και αλμάτων και έξι διαδρομές στίβου 400 μ. με ελαστικό τάπητα, αποδυτήρια, προβολείς, δυο ανεξάρτητες κερκίδες (Νότια και Βόρεια με πλαστικά καθίσματα), συνολική χωρητικότητα 4.496 θέσεων, βοηθητικούς χώρους για ριπτικά αγωνίσματα, κλειστό χώρο 140 μέτρα με ελαστικό τάπητα (ταρτάν) 4 διαδρομών, αίθουσα με ελεύθερα βάρη και όργανα προπόνησης και ίθουσα αποκατάστασης και αποθεραπείας
Είναι σημαντικό, όμως, να αναφερθεί ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα συντήρησης, τα οποία θα ήταν καλό να αντιμετωπιστούν ούτως ώστε να είναι ευκολότερα προσβάσιμο στον κόσμο που θέλει να αθληθεί
Το 1976 έτος κατά το οποίο χτίστηκε χτίστηκαν οι δύο κερκίδες και διαμορφώθηκαν οι διαδρομές του στίβου. Το 1983 τοποθετήθηκε ο ελαστικός τάπητας. Το 2001 μπήκαν προβολείς και το 2007 τοποθετήθηκαν πλαστικά καθίσματα στις κερκίδες μειώνοντας τη χωρητικότητά του από 5.400 σε 4.500 θεατές.
Φωτογραφίες: Ανδρέας Καρασπήλιος
