Στις  18 Νοεμβρίου απολαύσαμε στην Καλαμάτα την κωμωδία «Συμπέθεροι από τα Τίρανα», των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου. Το έργο διανύει τον 5ο χρόνο επιτυχίας του και απαρτίζεται από γνωστούς και ταλαντούχους ηθοποιούς, ενώ πραγματεύεται ένα θέμα  πιο επίκαιρο από ποτέ.

Ένας από τους ηθοποιούς που συμμετείχαν στην παράσταση ήταν και ο Βασίλης Κούκουρας. Ο γνωστός ηθοποιός μας μίλησε για το έργο, το θέμα του ρατσισμού, αλλά και για την Καλαμάτα:

Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στην παράσταση;

Με τον παραγωγό έχω συνεργαστεί πολλά χρόνια και στο παρελθόν, αλλά τώρα τα τελευταία 6-7 συναπτά έτη συνεργαζόμαστε μόνιμα και έχουμε μια αγαστή συνεργασία. Με Μιχάλη Ρέππα και τον Θανάση Παπαθανασίου δεν είχε συμβεί να συνεργαστούμε. Για κάποιους λόγους αυτά δεν αιτιολογούνται και δεν εξερευνούνται, αλλά εγώ δεν πιστεύω στο τυχαίο, πιστεύω στο ότι τα πράγματα γίνονται όποτε πρέπει να γίνονται και φαίνεται ότι τώρα έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, και από δικής μου πλευράς και από των παιδιών, να συνεργαστούμε σ’ αυτό το υπέροχο το έργο. Ο ρόλος μου, μάλιστα, ήταν μεγάλη πρόκληση διότι είναι κάτι τελείως ξεχωριστό και διαφορετικό από μένα, ήταν μεγάλη δοκιμασία για μένα και το δέχτηκα μετά χαράς και νομίζω ότι έχω δώσει την «αλήθεια» μου, γιατί αυτό είναι και το μέλημά μου ως ηθοποιός.

 

Η παράσταση θίγει το φαινόμενο του ρατσισμού. Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτό.

Εδώ το μήνυμα του έργου ανατρέπει την οποιαδήποτε ρατσιστική διάθεση έχει ένας λαός προς έναν άλλο λαό. Σαφέστατα υπάρχουν καλοί και κακοί παντού. Δεν υπάρχουν κακοί Έλληνες; Δεν υπάρχουν κακοί ξέρω ‘γω Ιταλοί; Δεν υπάρχουν κακοί Ρουμάνοι; (Είναι τυχαία τα παραδείγματα.)

Το μέλημα του θεάτρου και η αποστολή του είναι να ενώνει τις φυλές, τους πολιτισμούς και τους ανθρώπους γενικότερα. Μέσα λοιπόν από τη σατυρική και παρωδική διάθεση (γιατί πρόκειται για παρωδία) του έργου για το ρατσισμό, που κατ’ ευφημισμό υπηρετούμε, το μήνυμα που βγαίνει είναι ότι δεν υπάρχουν λευκοί, κίτρινοι, μαύροι και κόκκινοι άνθρωποι. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι, όχι όμοιοι, αλλά ίσοι!

 

Ο χαρακτήρας που υποδύεστε σε συνδυασμό με το βαθύτερο νόημα του έργου έχουν επηρεάσει τον δικό σας τρόπο που προσεγγίζετε το θέμα του ρατσισμού;

Ο ρατσισμός σ’ όλες τις εκφάνσεις του δεν είναι σωστός σαφώς και δεν ταυτίζομαι με την έννοια του ρατσισμού, μπορεί να επηρεαζόμαστε βέβαια κάποιες φορές…

Εγώ δεν ενστερνίζομαι το ρατσισμό και πιστεύω πως υπάρχει μια προκατάληψη που κυρίως προέρχεται, κατά τη γνώμη μου, απ’ τις πολιτικές παρατάξεις των τόπων που καλλιεργούν αυτό τον ρατσισμό, γιατί αποβλέπουν σε μια φοβερή ρήση που υπάρχει παλαιόθεν, «διαίρει και βασίλευε». Εμείς δεν πρέπει να υπηρετήσουμε αυτούς τους, κακώς εννοούμενους, πολιτικούς.

 

Πιστεύετε πως θα προβληματίσει η παράσταση τους θεατές; Πώς θα τους επηρεάσει;

Οι θεατές ενδεχομένως στην αρχή να ταυτιστούν και να πουν «α ναι υπάρχει ρατσισμός», όμως κατά τη διάρκεια της παράστασης υπάρχει μια τεράστια ανατροπή, που είναι σαφώς κατά του ρατσισμού.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι μέσα από τη συγκεκριμένη κωμωδία, και ενώ οι κωμωδίες στην πλειονότητά τους είναι για να περνάμε καλά, να διασκεδάζουμε, περνάει σταδιακά ένα σοβαρό μήνυμα κοινωνικό, παρ’ ότι είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο γιατί δεν πρόκειται για ένα δραματικό, κοινωνικό έργο, δεν πρόκειται για μια τραγωδία ας πούμε.

Όπως είπαμε στην αρχή, μπορεί να ταυτιστούν αρχικά με τις αντιλήψεις για το ρατσισμό, όμως στη συνέχεια ανατρέπεται αυτό και αυτή η ανατροπή μέσα από μια κωμωδία, μέσα απ’ το γέλιο του ο άλλος, θα προβληματιστεί και θα αναρωτηθεί «χα χα ωχ  μήπως να σκεφτώ… μήπως έχω κάνει λάθος, μήπως δεν το έχω αντιληφθεί σωστά το θέμα;»

Εδώ θα ήθελα να τονίσω πως δε νομίζω ότι υπάρχουν πολλά αμιγώς κωμικά έργα που να περνάνε τέτοια κοινωνικά μηνύματα και ένα από αυτά τα έργα είναι και αυτό εδώ που υπηρετούμε τώρα.

 

Πρόκειται λοιπόν για μια κωμωδία που καταφέρνει να περάσει σοβαρά κοινωνικά μηνύματα, δουλεμένη. Γι’ αυτό και διανύει τώρα τον πέμπτο χρόνο επιτυχίας.

Αυτό που λες είναι αλήθεια. Έχει κάνει και περιοδεία, έχει παιχτεί και στην πρωτεύουσα πολύ καιρό.

Εμείς τώρα ήδη έχουμε επισκεφτεί κάποιες πόλεις και η προσέλευση του κόσμου είναι αθρόα. Είναι πάρα πολύς ο κόσμος, αυτό κάτι δηλώνει. Γιατί πέρα από την εμπορική επιτυχία, υπάρχει και μια ποιοτική επιτυχία, που την καταφέρνουμε μέσα από αυτό το έργο. Και ξέρετε… η καλύτερη διαφήμιση βεβαίως είναι από στόμα σε στόμα, δηλαδή βγαίνουν τώρα οι απογευματινοί σε μια ας πούμε «κλειστή» πόλη και το συζητάνε, το προτείνουν στους φίλους τους. Αυτό το βλέπουμε, ανταμειβόμαστε δηλαδή στη βραδινή, όχι ότι η απογευματινή είναι υποδεέστερη, απλώς είναι μία καλή διαφήμιση για την παράσταση που ακολουθεί.

 

Τι σχεδιάζετε επαγγελματικά μετά το τέλος της παράστασης;

Επί του παρόντος δε σχεδιάζω κάτι, γιατί υπάρχουν προοπτικές να συνεχίσουμε με αυτή την παράσταση.

Τώρα είμαι εδώ σ’ αυτή την παράσταση. Οι προτάσεις έρχονται και παρέρχονται αλλά επί του παρόντος δεν υπάρχει κάτι. Άλλωστε δε θα μπορούσα να κάνω και τίποτα άλλο, διότι αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσα να κάνω τηλεόραση, κινηματογράφο δεν είναι εφικτό γιατί είμαι συνέχεια στο δρόμο.

 

Έχετε επισκεφτεί την πόλη μας στο παρελθόν;

Είναι η πέμπτη φορά που έρχομαι και μάλιστα έχω έρθει και πρόσφατα, πέρυσι, πρόπερσι και μάλιστα ήμουν αυτόπτης μάρτυρας όταν γινόταν η ανοικοδόμηση της πλατείας σας.

 

Με τι λόγια θα περιγράφατε την πόλη μας στους γνωστούς σας επιστρέφοντας στην Αθήνα;

Είναι μια πόλη που μου αρέσει πάρα πολύ, χωρίς να το λέω αυτό τώρα για να πω τα κοινότοπα και ενδεχομένως να μπορούσα να μείνω κιόλας για κάποιο χρονικό διάστημα, σε σχέση με το θέατρο πάντα.

Αυτό που βλέπω είναι ότι την περιποιούνται την πόλη. Βλέπω φωτισμούς, καθαριότητα, δε βλέπω τόση μεγάλη αναρχία. Είναι μια πόλη την οποία την προσέχετε και είναι πάρα πολύ καλό αυτό διότι υπάρχει μια ρυμοτομία η οποία φέρει ένα πολιτισμό στην πόλη σας. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι εδώ υπάρχει και ένα απ’ τα καλύτερα ΔΗΠΕΘΕ. Το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας έχει συνεισφέρει στην πολιτιστική δραστηριότητα της χώρας και έχει ανεβάσει το επίπεδο.

Λοιπόν, το επίπεδο σε συνδυασμό με τη ρυμοτομία την κάνει ένα ιδιαίτερο στολίδι, θα έλεγα, της Πελοποννήσου και είναι σημαντικό γιατί συνήθως μετά την ισοπέδωση της ταχύτητας, χάνεται η παλιά εικόνα της πόλης, κάτι που έχετε καταφέρει να διατηρήσετε εσείς. Και βλέπω ότι ο Δήμαρχος, ο οποίος υπεραγαπάει – και καλά κάνει – την πόλη του, έχει συνεισφέρει πολύ σ’ αυτό.

Αναφέρθηκα στην εικόνα της πόλης και στον πολιτισμό και όχι στη  θάλασσα… Η θάλασσα είναι πάρα πολύ καλή, όμως η θάλασσα είναι το εμπορικό κομμάτι της πόλης, που προσελκύει τον κόσμο, ενώ εγώ ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που οφείλεται στη δραστηριότητα του κόσμου και που πιστεύω πως αξίζει να σημειωθεί.

Ελλαδικό
Χαρά Κουλοπούλου
Η Χαρά Κουλοπούλου είναι πτυχιούχος παιδαγωγός με ειδίκευση στην ειδική αγωγή. Έχει δημοσιεύσει για το Kalamata IN πολλά άρθρα ποικίλης θεματολογίας.