Αυτήν τη φορά η μοίρα τους επιφυλάσσει κάτι διασκεδαστικό, κάτι που θα τους κάνει να κολλήσουν και να θέλουν ξανά και ξανά. Και για τι μιλάμε; Φυσικά για το escape room της Great Escape στην πόλη μας. Οι ήρωές μας απέδρασαν (;) ο καθένας με την παρέα του και είναι έτοιμοι να μας πουν την ιστορία τους.
“Εκείνος”
-Με έχει φάει η παρέα να πάμε να παίξουμε, η αλήθεια είναι ότι δεν έχω και πολλή όρεξη, δεν ξέρω και τι είναι αυτό, που να πηγαίνω τώρα; Ρε, δεν πάμε κανένα 5Χ5;
-Μπαίνουμε στον χώρο, μπράβο, είναι πάντως σε ωραίο κτήριο, αν και συνεχίζω να βαριέμαι απίστευτα. Καλά να μην έχουν καμιά καραμελίτσα; Κανένα γλυκάκι για εμάς τους πειναλέους στην είσοδο; Γνωρίζουμε εκεί δυο τύπους, τον Κώστα και τον Βασίλη, τώρα αυτοί δουλεύουν ή είναι εδώ για να σπάνε πλάκα;
-Πρέπει, λέει, να βρούμε όνομα για την ομάδα, πριν μπούμε μέσα στο δωμάτιο. Ας την πούμε… “Οι Εκείνοι”, λέω εγώ τώρα.
-Είμαστε στο δωμάτιο, όπου μας δίνει τις απαραίτητες οδηγίες ο Βασίλης, ο game master, αυτός πρέπει να είναι γαύρος, καταλαβαινόμαστε εμείς μεταξύ μας, και μας λέει ότι πρέπει να έχουμε αποδράσει μέσα σε 60 λεπτά. Τι λέει αυτός, ρε; Με έχει δει βράδυ να προσπαθώ κανένα τέταρτο να ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου; Σιγά μην προλάβουμε!
-Και το παιχνίδι ξεκινάει, που να πρωτοπάω, ρε παιδιά; Όχι όλοι μαζί, ρε, πω δε βγάζω άκρη, με πατάει ο ένας, λέει ότι του κατέβει ο άλλος, κοίτα να δεις που έχει φάση τελικά. Καλά, πόσα δωμάτια έχει! Δεν του το είχα ότι ήταν τόσο μεγάλο. Ρεεε, μας δουλεύουν; Πότε πέρασαν είκοσι λεπτά; Δεν πάει καλά το χρονόμετρο, είμαι σίγουρος.
-Κοίτα που έχω κολλήσει, φαντάσου πριν, να είχα και όρεξη. Λες να παίξουμε και τα άλλα δωμάτια;;; Κάτσε να βγούμε πρώτα από εδώ, βέβαια.
-Ξαφνικά, στην οθόνη των βοηθειών εμφανίζεται το εξής μήνυμα: “Παιδιά, θα πάρει πολλή ώρα ακόμα; Περιμένουμε και κάτι κορίτσια για αυτό το δωμάτιο. Και σας έχουμε αφήσει ήδη παραπάνω”. Ναι, καλά τώρα είναι που δεν βγαίνουμε με τίποτα. Όχι ότι είμαστε τίποτα ληγούρια, αλλά…!
-Εντάξει, για να καταλήξουμε, δεν καταφέραμε να βγούμε, αφού είχα πάει με όλους τους άσχετους, τους φίλους μου . Και όχι τίποτα άλλο, μας άρχισαν στο δούλεμα και τα παιδιά, ήμασταν λέει η χειρότερη ομάδα που έχει περάσει.
-Ήρθε και η ώρα για την καθιερωμένη φώτο στο τέλος με το σκορ μας, οι τύποι είναι αλλού, το ξαναλέω, αντί για τον κλασικό πίνακα με το αποτέλεσμα μάς έφεραν κουλουράκι Θεσσαλονίκης!
“Εκείνη”
-Καμιά φορά με τις φίλες μου θέλουμε να κάνουμε καινούρια πράγματα για να σπάμε τη μονοτονία, είτε πάμε για beaute σε κάποιο σπα είτε σε καμιά… καφετζού (σε 3 τέρμινα μου είπε, φυσικά) αλλά αυτήν τη φορά έπεσε η ιδέα να πάμε στο Great Escape. Δωμάτιο απόδρασης λέει. (Πως;;;) Πάντως μία φορά όταν ήμουν 8 χρονών έφτιαξα με τα αδέρφια μου ένα αυτοσχέδιο κάστρο και ξέμεινα εκεί μέσα δύο ώρες χωρίς να μπορώ να βγω… Ενημερωτικά το λέω.
-Φτάνουμε στη Στοά Βαρβουτσή, στην Αριστομένους και αρχίζω να ανησυχώ… Μήπως είμαι ακατάλληλα ντυμένη; Μήπως κλειστούμε μέσα και θυμηθώ τα καλά του κάστρου; Μας υποδέχεται ο Βασίλης και μας ενημερώνει για τους κανόνες του παιχνιδιού χαμογελαστός. ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ, Βασίλη, ότι θα μας κλειδώσεις μέσα για 60 λεπτά;;;
-Μπαίνουμε στο δωμάτιο και αρχίζουμε να κοιταζόμαστε. Τι κάνουμε τώρα, ρε κορίτσια; “Βλέπεις τίποτα;” λέει η μία, “ακούς τίποτα;” λέει η άλλη. Στην οθόνη αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση των 60 λεπτών. Την κοιτάζω με αγωνία και φαντάζομαι τη μάνα μου να εμφανίζεται εκεί και να λέει “εδώ δεν μπορείς να βρεις ένα καλό παιδί και ψάχνεις τη λύση του μυστηρίου, τρομάρα σου”. Μάλλον ο Βασίλης μας είδε από την κάμερα που σκοντάφτουμε η μία πάνω στην άλλη χωρίς να ξέρουμε τι κάνουμε και μας στέλνει την πρώτη βοήθεια. Πολλές ελπίδες έχει για τόσες ξανθιές μαζεμένες!
-Το παιχνίδι αποδεικνύεται απολαυστικό… και το εκπληκτικό είναι πως καταφέρνουμε να λύσουμε και γρίφους! Απίστευτο;;; Βοηθάει κι ο game master, βέβαια, τι να κάνει; Το μόνο που με αγχώνει είναι που μας είχε πει ότι στο τέλος ότι θα βγάλουμε φωτογραφία με το σκορ μας! Πουυυυσσσσσου, και δεν είχα πάει και κομμωτήριο και το σκορ θα είναι το χαμηλότερο όλων των εποχών!
-Βγήκαμε από το παιχνίδι (αλλά δεν θα σας πω τι έγινε γιατί βγήκα από το δωμάτιο με όρκο σιωπής προς τις φίλες μου, να μην αποκαλύψουμε ποτέ πως τα πήγαμε). Ο Βασίλης μάς ζητάει το όνομα της ομάδας μας… ”Εκείνες!” πετάγομαι και λέω. “Πριν λίγο έφυγε μία παρέα με άντρες που λέγονταν “Εκείνοι”, συνεννοημένοι ήσασταν;”, μας λέει. Α στο καλό, καλοί μπούφοι θα ήταν κι αυτοί.
-Το σκορ πάντως δεν θα σας το πω.
…to be continued
«Εκείνη κι εκείνος»
Λένε ότι οι άνδρες προέρχονται από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη. Καλά, ίσως να μην προερχόμαστε πράγματι από άλλους πλανήτες, πάντως σίγουρα τα δύο φύλα σκέφτονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο και συνήθως αυτός ο τρόπος οδηγεί σε μεγάλες παρεξηγήσεις και μερικές φορές σε… διαμάχες!
Η στήλη «Εκείνη κι εκείνος» δημιουργήθηκε με σκοπό να περιγράψει θέματα της καθημερινότητας μέσα από τα μάτια μίας γυναίκας και ενός άνδρα, πάντα με αρκετή δόση χιούμορ!
Εκείνη: Κάλλι Κολόζη Ι Εκείνος: Σταύρος Παναγιωτόπουλος
Δείτε επίσης:
Εκείνη κι Εκείνος: Μία βάρδια στο Κάρδαμο
Εκείνη κι Εκείνος: Μια μέρα στο Elite City Resort
Εκείνη κι Εκείνος: Το πρώτο ραντεβού
Εκείνη κι Εκείνος: Η πρώτη κίνηση
